BENİM BÜYÜK DOSTLARIM... Birinci sınıf öğretmenim Atilla Ayvalı, ikinci ve üçüncü sınıf öğretmenim İrem Elmalı, dördüncü sınıftan altıncı sınıfa kadar sınıf öğretmenim ve en değerlim Murat Türker... Ve ve beni bu yaşıma kadar yalnız bırakmayan her daim desteklerini hissettiğim canım öğretmenlerim... Sizleri çok özledim!. İlköğretime başlayalı on dört yıl geçti dile kolay, acısıyla tatlısıyla on dört yıl... İlk günümü dün gibi hatırlarım, köyümüzdeki tek okulu, bir sınıftaki ikinci ve üçüncü sınıf abilerimi, ablalarımı... Birinci sınıfımı kendi köyümde bitirince yolun uzun oluşundan ve Adana'da olmama rağmen torosların kışı sebebiyle kardan, ikinci sınıfıma ve kalan öğrenimime yatılı olarak diğer köyde devam etmem gerekmiş babam öyle söylerdi. Bu sebepten oradaki öğretmenlerimin yeri her zaman çok ayrıdır bende. Hepsi birer anne birer babaydılar.. ... Sizler de hatırlar mısınız ilk öğretmenlerinizi, okuldaki ilk günlerinizi?.. :)) ... Neden böyle bir giriş yaptım ve nasıl bitireceğim ben bu incelemeyi? Hiç bilmiyorum sonunu nasıl bağlarım. :)) Bu kitabı İlk gördüğüm zaman ilkokul beşinci sınıftaydım okuduğum zamandan onbir yıl evvel.. Ve kitabı gördüğüm günler evveline kadar da hiç aklıma gelmeyen bir kitaptı. Hâlâ nasıl alıverdiğimin ve okuduğumun şokundayım. Okudukça geçmişe gittim gittim geldim. Yatılı okulda geçen her günümü, okumayı öğrendiğimiz fiş defterlerimi ve daha neleri neleri... Öğretmen Halide Nusret Zorlutuna, ya da “Ümmü'l-Muharrirat” diyeyim ben de... Nasıl da hak etmiş bu ünvanı hayatına şöyle bir göz attım da. Bundan da evvel, okuduğum kitabından yola çıkarak da söyleyebilirim bunları, öğrencilerine aşık bir öğretmen, onları canı pahasına yalnız bırakmayan bir anne!.. Tanınmaya değer bir yazar, şair, ÖĞRETMEN...

Benim Küçük DostlarımHalide Nusret Zorlutuna · Timaş Yayınları · 20183,383 okunma

··

322 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatche