''SUÇ ve CEZA'' ÜZERİNE Hepimizde suç işleme içgüdüsü vardır. Bu duyguyu bastırabilenler ‘’masum’’ olarak toplumda yerini alır , diğerleri ise ‘’suçlu’’ olarak. Peki suç işleyenler her zaman kötü insanlar mıdır? Adalet her zaman yerini bulur mu? Suçun faili ne duygular hisseder? Suçtan geri dönüş var mıdır? Bir insan tamamen masum olabilir mi? Kitaba başlarken biraz ön yargılıydım ama başladıktan sonra bu kadar geciktiğim için pişman oldum. Dostoyevski bu romanda öyle bir dil kullanıyor ki adeta kitabın ana karakteri gibi hissediyorsunuz kendinizi, o ruh hâlini yaşıyorsunuz. Telaşa kapılıyor, üzülüyor, seviniyorsunuz. Kendinizi durumları değerlendirirken ya da çözüm yolu ararken bulabilir, Rusya sokaklarını kafanızda gezebilirsiniz. En önemlisi aşırı derecede şaşırıyor ve heyecana kapılıyorsunuz. Yazar vermek istediği mesajları öyle ustalıkla yerleştirmiş ki romana , fark etmemek mümkün değil. Üslup çok sade ve anlaşılır. Olay örgüsü çok akıcı ve heyecan verici. Bir film izlemekten farkı olmayan bir roman. Tek kelimeyle mükemmel. Kitap aslında dünyayı bir katilin gözlerinden sunuyor bizlere. Bir katil nasıl düşünür? Neler hisseder? İçi rahat mıdır? Bunalımın, yalnızlığın etkileri insana neler yaptırır? Aslında bu ve bunun gibi sorulara cevap buluyorsunuz. Bir suçu işlemenin kolay olduğunu fakat asıl kısmın bu olmadığını görüyorsunuz. Hiçbir şeyin dışarıdan göründüğü gibi olmadığını ve mecbur kalan bir insanın neler yapabileceğini anlıyorsunuz. Kendinizi sorgulamaya, olaylara farklı gözle bakmaya başlıyorsunuz. Kitabın incelemesi için söylenecek çok şey var ama yaşattığı hisleri anlatmak çok zor. Her insanın farklı yorumlayacağı bir roman. Bize verdiği en değerli mesaj ise kimliklerin değil kişiliklerin önemli olduğu. En belirgin duygular ise tedirginlik, heyecan ve bunalım…

Suç ve CezaFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 2015160,3bin okunma

··

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Serkan YÜKSEL