Hüznün rengini sorsalardı, o çocuğun çatlamış bilyeler gibi damar damar gözlerini gösterirdim. Derinliğini, geldiği o yıkıcı uzaklıktan alan, aysız gecelerde ışıkları kesik evlerden siyah, bir yağmur öncesinin kasvetiyle bulanık, baktığı yere hançerler düşüren, avcılar elinde bir ceren ürkekliğinde, söylemekten vazgeçilmiş sözlerden gücenik, dünyanın bütün güzlerinden çok yaprak döken, o ateşi için için süren iki yangın yerini...
Sayfa 131 - kırmızıkedi yayıneviKitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.