Hani dedin ya üzerine piyano düşen kurt diye.. Heh ben de şöyle diyorum sana; “Omuzlarında piyano ağırlığıyla dolaşan kurt.”
Ormanda bütün kederiyle dolaşırken çıkmış karşısına o güzel, alımlı -bırakılmak istenilen etki böyle olsa gerek- kırmızı başlıklı kız..
Açıkcası benim masalımda ne yemek için, ne de sevmek için, kurtun gözünde kırmızı başlıklı kız hiçbir şekilde umrunda olmamış. Ağustos böceği ve karınca birbirlerinin yürüdüğü yoldan bile yürümek istemeyip çekip gitmişler. Pamuk prenses asla yedi cüceleriyle karşılaşamamış, karşılaşsa bile yedi cüceler buna sağlam bir yol vermiş. Rapunzel mesela.. o prens, kızın saçlarını aşağıya sarkıttığını görünce “bu dengesiz ne yapıyor Allah aşkına,” diyerek gözükmeden ortalıktan kaçmış. Külkedisinin yanına bırak bir melek gelmesini, şeytan bile uğramıyormuş, hani hayatta öyle umursanmamış yani. Hansel ve gretel açlıktan ölmek üzereyken “ulan bir de yere ekmek mi atacağız, Hansel!” diyerek birbirlerini dövmüşler.. Ay bir de şu çılgın pinokyo var. Gepetto amca bu odunlardan ekmek parası kazanamıyorum diyerek asgari ücretle fabrikaya işe girmiş en son öyle diyorlardı. Kibritçi kızın karşısına da fırsatçı bir adam çıkmış ve bunu arabasına alıp götürmüş, sonu felaket bence hiç girmeyeyim...
Eeee.. bence masallar böyle bitti zaten. Sanırım biri tüm kitaplara ulaşıp zamanında sonlarını değiştirmiş. Hepimiz sağlam yuttuk yani. Şaka bir yana keşke masallarda hep iyiler kazanmasaydı. Kötülük nasıl ufaktan böyle bir rüzgar gibi esip geçtiyse, iyilikte öyle geçebilirdi. Spiderman’ın ara sıra ağı bitseydi mesela, sınırsız uçamasaydı oradan oraya..
Ben böyle olmasını isterdim en azından. Tabi herkes benim gibi düşünmeyecektir eminim.. Sona yazdığın o sahte gülüşlere de takıldım. İki kelime yan yana gelince ne kadar da değişik bir his bırakıyor insanda değil mi? Sahte gülüşleriyle mutlu olan var mıdır aramızda? Ya da ona “sahte” demesinin altında yatan sebep nedir? İnsan kendi gülüşlerine sahte diyebilir mi? Onu buna mecbur bıraktıran hisler nedir? Nelerdir, nasıldır, niçindir.. sorar giderim böyle anlamsız, içini doldurmaya çalıştığım cümlelerim ile birlikte. Bazı veliler de bana; “Neslihancığım ayyy maşallah sana çok özeniyorum valla, hiç mi derdin, sıkıntın olmaz yahu ne güzel hep gülüyorsun maşallah maşallah Allah herkese senin şansından versin,” diyorlar. Ben de içimden tabi bütün insanlığa beddua ettiği gerçeğini görebiliyorum.. Sahte gülüşler önemlidir. Açık bırakmaz, yara göstermez ve en güzelidir. Ben de diyorum herkese.. Sahte de olsa gülün! Bazen gülüşlerimizin sahteliğine kendimiz bile inanıyoruz çünkü..
Saygılar Erhan abi.