Artık yaşadığı sosyal çevrenin çektirdiği acıların girdabından aşk dahil her güzel değeri terörize etmesinden nefes alamaz bir halde kirli sakalıyla akyüzlülerin ülkesine doğru yola koyuldu bitkin bir haldeydi ilerlemeye devam etti bir uçurum kenarında duraksadı kendini tam olarak güvende hissetmiyor gibiydi tüm duyu organları ikiye bölünmüş karmaşa hakimdi zihinine...bir yanı geri dönmesini diretirken gitme isteği daha ağır basıyordu ilerlemeye devam etti baba yadigarı köstekli saati durmuş zaman karmaşası had safhadaydı kaçın kaçını gösteriyordu ? belli bile değildi gecenin ayazı artık ayak ve ellerinin parmak uçlarını ısırmaya başlamıştı Gözleri belli belirsiz bir derviş çobanın yaktığı ateşi fark etti artık klavuzu olan bir kaptan gibi hissediyordu kendini umudunu ve mucadelesini yitirmeden yaşamaya devam etti kelebek ömürlü hayatlarda....
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.