Ben bu kalbe seni rızık bildim..
Gönlümün rızkı..
Efendimiz'in (s.a.v.) ;
"Hz. Hatice benim gönlümün rızkı "dediği gibi...
Bismillah dedim öyle buyur ettim içeri.
Duasız, aminsiz büyütmedim içimde seni..
Sardım, sakladım...
Hep bir olmanın,
Iki cihan yar olmanın nasipli ihtimallerine sığındım..
Elif gibi sevmek, dediler;
Dimdik bir namaz edasıyla,
Yolu Allah'a adanan aşk, dedim..
Ötesini de yalan bildim.
Ama Vav gibi de eğildim büküldüm..
Ben dünyaya Elif gibi gelmedim...
Vavdım, doğruldum..
Sevdim, yoğruldum..
Belki küçük bir cocuk ürkekliği ile yeri geldi bulutları misafir ettim gözüme..
Sen'li yağmurları bıraktı,
Islandım..
Yandım..
Her canımın yanışında sabrı dilime ezber ettim..
Çünkü biliyordum sevdasına sadık olmayana, bir ömür emanet edilmezdi..
Sadakatin tanımını kimseden öğrenmeden yüreğime işledim..
Zor gelince imtihan Allah deyip, susacaksın..
Rızık Allah'tandır..
Belkide her bela..
Kulun kendini birşey sanmasındandır... ❤
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.