"GECE GÜNÜ ÖRTERDİ; ayıbı,günahı ,kusuru değil ki. İnsan kendini kandırırdı hep,alem kararınca gözler kapanınca görülmez ,bilinmez ,işitilmez sanırdı.Oysa hepsi yalan,hepsi kusur ve hepsi aldanmaydı.Gecenin karasında,kara toprağın ortasında yürüyen kara karıncayı bile bir gören vardı.Ama insanın nefsi vardı ve geceyi günaha örtü sayardı.Lakin yine de gece nimet ,gece huzur ve gece bir nurlu libastı örtünmeyi bilene .Aslı buydu ,ama insan bilmiyordu."
Sayfa 83
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.