Çok derinlerde, içimde bir yer acıyordu ve her yanımı korku kaplamıştı. Küçük bir kız çocuğuyken geceleri odadaki gölgeleri korkunç figürlere benzeterek korktuğum dönemi hatırlıyordum. Odada bir şeyler çıtırdardı, ben o zamanlar ahşap eşyaların çatırdadığını bilmezdim, odaya kötü adamların girdiğini sanıp korkardım. Nefes almaktan bile çekinerek gözlerimi sıkı sıkı yumar, beklerdim. Bir süre bekledikten sonra da yataktan yıldırım gibi fırlar, babaannemin odasına koşar, yorganının altına girerdim. Babaannem bana sıkıca sarılır, saçımı okşayarak beni yatıştırırdı. Bu gece de aynı korkuları hissediyordum. Kötü şeyler olacaktı ve ben bütün dünyaya karşı tek başımaydım.
Sayfa 300Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.