110 syf.
10/10 puan verdi
Türk Edebiyatı’nın minimal öykücüsü Ferit Edgü.
Ferit Edgü Türk edebiyatında kısacık öykü,minik öykü,küçülerek öykü anlamlarına gelen minimal öykülerin en önemli temsilcisidir. Bazen bir paragraf ile bazen ise bir cümle ile minimal öyküler sunar okuyucuya.(bk:Doğu Öyküleri) Betimlemeden uzak,olabildiği kadar yalın ve abartısız bir dil kullanır.Kelimeleri süslemeden onların gerçekliğini mümkün mertebe aktarır. Düş ve gerçeklik arasında kalan okuyucuyu arafta bırakıp okurdan öyküyü kendisinin tamamlamasını ister. Minimal öykülerin olmazsa olmazı şiirsel anlatımı'da üst düzey ve kendine özgü bir şekilde öykülerine yansıtır.
Giden Bir Kedinin ardından, yukarıda tanımlamış olduğum Ferit Edgü öykücülüğüne tamı tamına uyuyor.
Ferit Edgü'nün yayınlanmamış öykülerinden oluşan kitap toplam 6 bölümden ibaret. 34 kısa,kısacık öyküler var kitabın içerisinde.
Her bir bölüm içinde öykülerin genel teması birbirlerinden farklılık gösteriyor.
"YALNIZLIK, ÖLÜM,KORKU,KAÇMAK,YAŞAM,DÜŞ,GERÇEK" gibi konular ağırlıklı olarak öykülerin teması niteliğinde.
İçerisinde fazlaca anı bulunduran öyküler bizi bu yönüyle de bir günlük,defter okuyormuş hissiyatına kaptırıyor.
Ferit Edgü'yle özdeşlemiş şiirsel anlatım öykülerinde ağırlıklı bir şekilde görülüyor.Öykülerin'de kullanmış olduğu dil yalın, betimlemeden ve süslü kelimelerden uzak olduğu için genel olarak akıcı bir şekilde ilerliyor kitap. Kullandığı kelimeleri olduğunca gerçek bir şekilde sunuyor.
Öyküler'de ayrıca Ferit Edgü sevdiği,etkilendiği yazarlar,şairler ile ilgili düşüncelerinden de bahsediyor.
Kafka'dan şöyle bahsediyor;
"O, ölümden çok yaşamdan;yalnızlıktan çok aşktan; sessizlikten çok gürültüden;şeytandan çok Tanrı' dan; anneden çok babadan korkuyordu."
Dostoyevski ve Rimbaud içinse;
"Bir gün gelir, yaşamı karşınıza alır, onunla söyleşmeye başlarsınız. Bunun yaşı yoktur. Rimbaud gibi yirmi yaşında da olabilir bu, Dostoyevski gibi altmışında da."
Son olarak Borges;
"Borges, doğruyu söylüyordu, çünkü yaşamının son
yıllarında hiçbir şey görmüyordu."
Kitap içerisinde Fabılımsı diyebileceğimiz öykülere'de yer veriyor Ferit Edgü.
Hayvanları insanlara,insanları hayvanlara dönüştürüyor kendi deyimiyle.
"Örneğin, kelebek, insana dönüşmeden önce:Tutma beni, diye bağırıyordu. Tutma! Kanatlarım elinde kalacak ve ben rengimle birlikte gizimi yitirip canvereceğim o kaba saba ellerinde."
Kitap'ta en çok beğendiğim öykü kitaba da adını veren Giden bir kedinin ardından hikayesi oldu. Moşe ile Edgü'nün hikayesini okurken her okurun kendine ait duygular bulabileceği düşüncesindeyim.
Son olarak cümlelerimi kitabın arka kapağıyla bitirmek istiyorum,tüm kitapseverlere tavsiye ederim,öykülü günler :)
"Bu kitapta anılar var.
Öyküler var.Denemeler var,
Eski günler,yeni geceler var.
İnsanlar var. Hayvanlar var.
Hayvana dönüşmüş insanlar var.
Doğu var. Batı var.
Kısacası ölüm ve yaşam var."
··
299 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.