"Bana domuzcuk demelerini istemediğimi söylemiştim. Bana domuzcuk demesinler de, ne derlerse desinler demiştim. Sana tembih etmiştim, onlara söyleme diye. Ama sen hemen yetiştirdin..."
Bir sessizlik oldu. Şimdi Domuzcuk'a daha anlayışla bakan Ralph, şişman çocuğun kırıldığını, ezildiğini gördü. Özür dilemekle, daha da ileri gidip onu iyice gücendirmek arasında bocaladı bir an. Sonunda, gerçek önderlerin toksözlülüğüyle konuştu:
"Şişko diyeceklerine Domuzcuk desinler daha iyi. Üzüldüm böyle kırılmana. Şimdi geri dön, onların adlarını al. Senin işin de bu. Hoşça kal!"
Sayfa 23 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.