Geminin batması boğulmak demek değildir.Kedini dipsiz bir kuyuya batıyormuş gibi hisseden zavallı insancık su üstünde kalmak için kollarını oynatır.
Dolayısıyla insanın tehlike hissine,yaşamının özünü yenileyebilmesi için bir tür süreksizlik müdahale etmelidir.Bütün cankurtaran aletleri arıza yapmalı,tutunacak hiçbirşey bulamamalıdır.Ardından kolları telafi edercesine tekrar hareket etmeye başlayacaktır.
İşte o insanın kendi yıkımına tepkisi olan kolların hareketi kültürdür...Bir kulaç... Kültür bundan daha fazlası olmadığında işlevini yerine getirir ve insanoğlu kendi dipsiz kuyusunda yükselir.