“Platon’un Tanrı Anlayışı” isimli bu eser, yazarın tanrı kanıtlaması yapmak amacıyla ortaya attığı bir tezdir. Bu süreçte Platon’un demiourgos, en yüksek iyi, birincil neden gibi kavramlara yüklediği anlamları Tanrı’ya izafe etmiş ve bunun delillerini paylaşmıştır. Mitolojik bir yapı arzeden Antik Yunan dünyasının, çoklu tanrı inancını derinden sarsacak bir anlayış getiren Platon’un bunun için nasıl bir yol izlediğini yazar şu şekilde ifade etmiştir: “.. her şeye rağmen Platon, Tanrı’yı felsefenin ilkelerine göre ele almıştır.” (s. 7) Antik Yunan dünyasındaki mitolojik tanrılar yerine daha akılcı bir Tanrı tasavvuru yapan Platon, Tanrı’nın özelliklerini de farklı şekillerde açıklama yolunu seçmiştir. Sevil’in şu ifadesi bunu daha iyi özetlemektedir. “Platon, Tanrı’nın niteliklerini o güne kadar ele alınmamış bir biçimde işlemiştir. O, Tanrı’ya her açıdan mükemmellik yüklemiştir. Platon, bu Tanrı’ya mutlak güzellik sıfatını vererek Tanrı’yı estetik açıdan betimlemiş; mutlak iyilik sıfatını vererek Tanrı’yı etik açıdan; mutlak sayı sıfatını vererek Tanrı’yı bilimsel açıdan ortaya koymuştur.” (s. 7,8) Ayrıca Platon ne doğa filozoflarının yaptığı gibi her şeyi doğaya izafe etmiş ne de sofistlerde olduğu gibi insanı merkeze koymuştur. Platon eklektik bir tavır sergilemiş ve tanrı ile insanı uzlaştırma yoluna gitmiştir. Platon, kendinden önce söylenen şeylerden beslenerek -Sokrates önemli bir etkileyicidir- ve içinde yaşadığı toplumun dinamiklerine de taban tabana zıt olmamakla birlikte yeni ve çok farklı şeyler söylemiş, bir anlamda yapılmayanı yapmıştır. Onun görüşleri yüzyıllardır insanlara yol gösterici olmuş ve söylemleri tartışılagelmiştir.

Platon'un Tanrı AnlayışıEkrem Sevil · Birey Yayınları · 200710 okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

e