Giderek içinde boğulduğumuz hayatı sanki zorla solur olduk.Nedensiz ve niçinsiz hatta sebepsiz yaşadığımızı dahi hissettiren anların içinde kayboluyoruz.Mutlu olmayı beceremediğimiz gibi mutsuzluklarımız için de şikayet etmeye gücümüz kalmadı.Ne mantık arıyor aklımız ne hakikat.Mümkün mertebe şükredelim yeter...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.