Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
Gönderi
Frankenstein incelemem
Yanlış anlaşılmalar ve yazım hataları için özür dilerim.
20.11.2018
“Sevgi uyandıramıyorsam, korku salacağım, özellikle de sana çünkü söndürülmez bir nefret duyuyorum yaratıcıma”
Victor Frankenstein
Robert Walton
Alphonse Frankenstein
The Monster
Elizabeth Lavenza
Henry Clerval
William Frankenstein
Justine Moritz
Mr. Kirwin
M. Krempe
Sonunda o herkes tarafından bilinen Klasikleşmiş Frankenstein’ı okudum. Herkes tarafından biliniyor ama aslında yanlış bilniyor. Canavarın ismi Frankenstein değil onu yaratan adamın Soyadı. Victor Frankenstein. Kitap oldukça güzeldi. Aslında bu kitabın biraz daha gotik ve karanlık, diğer romanlardan farklı olur sanmıştım ama pekte öyle olmadı. Gayet açıklayıcı bit biçimde özellikle içsel betimlemelere ve duygulara çokça yer verilmiş.Sanırım bunda kitabın 1800 lü yıllarda yazılmış olması etkili olabilir. Ama o zamanda yazılmasına rağmen bu kadar yalın ve anlaşılabilir olmasıda ilginç. Zaten kitabın yarısına kadar Frankenstein’dan pek söz edilmiyor bile. Biz Frankenstein’ı korkunç ürkünç yaratık aynı zamanda kötü biri olarak bilirdik değil mi? Aslında korkunç ve mide bulandırıcı bir görüntüsü olmasına rağmen frankenstein’ın Canavarı aslında kalbi sevgi dolu biri. Ve tek istediği arkadaşlık. Erdem karşılıklı sevgi. Ama bunları elde edemeyeceğinin farkına varan varlığın içini öfke nefret ve intikam dolduruyor. Victor F. Küçüklüğünden beri bilimle uğraşan ve ilerde hemcinslerine faydalı olucak bir şey icat etmek istiyor. Simya ile uğraşıyor ama daha sonra üniversiteye gidince öğretmenleri simya ile uğraşmanın boş olduğunu söylüyor ona ve okuduğu kitapların hepsinin asırlar önce yazılmış olduğunu söylüyor. Bunun üzerine Frankenstein gerçek bilimle uğraşıyor ama simyayıda hepten bırakmıyor. Ve sonunda tamamen cansız parçalardan canlı düşünebilen,öğrenebilen ve duyguları olan bir varlık yaratıyor. Bu düşünce imkansız bir şey ama simyada öyle değil. Ölümsüzlük iksiri herşeyi altına çevirme...Victor simya ve kimya ile harmanladığı bilgilerini kullanıyor. Simyayla yitimediği hayalgücü ve azmi, pozitif bilimler sayesindeki gerçeklik ve mantığı birleştiriyor. Aslında kitabın en başında ne Frankenstein ne canavar hakkında bir şey var Kuzeye yolculuk eden bir gemi kaptanının kız kardeşine yazdıkları mektuplar. Daha sonra kaptan kızakla gecen iri cüsseli bir karaltı görüyor bunu takip eden günlerde de bir adam çıkıyor donmaktan ölmek üzere onu alıyorlar gemiye. Daha sonra kaptan ve bu adam arasında bir yakınlık oluyor bu yapayalnızlıkta kendine bir dost bulduğunu düşünüyor kaptan ve adama karşı çok sıcak ve arkadaşça şeyler hissediyor. Adam(Frankenstein)ona hikayesini anlatıyor hayatını nasıl mahvolduğunu. Aslında kitabın başlarında sonlarını yazmışlar ki ben bunu tahmin etmiştim. Frankenstein’ın bakış açısından olanların anlatıldığı kısım daha merak uyandırcıydı. Frankenstein yarattığı yaratığı görünce hastalık geçitriyor. Ondan tiksiniyor. Daha sonra bir arkadaşı ona yardımcı oluyor bakıyor o iyileşene kadar. Bu sırada Yaratık ortalarda yok. Frankenstein iyikeştikten sonra memleketi Cenevre’ye dönmek istiyor ama kötü bir haber alıyor. Küçük kardeşi öldürülmüştü. Bunu yaptığı varsayılan kişi ise
Frankenstein ailesi tarafından evlatlık alınmış masum ve tertemiz kalpli bir kız Justine. Ben cidden üzüldüm. Çünkü Justine benim gözümde öyle masum ve yardımsever iyi kalpli biri gibi canlandı ki. Ama kanıtlar su götürmezdi bir ara bende onun yaptığını düşünmüştüm. Ama kitaptaki karakterler bile onun yaptığına inanmadı ben nasıl inanırım. William’ın ölüdürüldüğü gece Justine dışarıdaymış ve endişeli gözüküyormuş. Daha sonra elbisesinin cebinde William’ın kolyeside bulununca suçlu olarak tutuklandı. Ve idam edildi. Boş yere çünkü aslında o suçlu değildi. Canavar William’ı boğarak öldürdü ve kolyesini aldı. Kayıp olan William’ı aramak için o gece dışarıda olan Justine’nin cebine attı. Canavarın Bunu düşünmüş olması bile beni korkuttu. Nerden öğrenmiştiki böyle şantaj yapmayı. Ama Victor suçlunun Canavar olduğunu biliyordu. Victor daha sonra Canavarl karşılaştı. Canavar ona yaşamını anlattı. Bu sırada 3 yıl geçmişti. Canavar bir evin kenarındaki kulübede yaşamını sürdürürken yan taraftaki evin camından tüm aileyi izleyip duyguları insan ilişkilerini geçimi insana dair ger şeyi dili ordan öğrenmişti. Onları izleyerek ve onlara yardım etti odun kesti. Geçim sıkıntısı çekiyorlardı çünkü. Onlarla konuşmadığı halde çok büyük bir yakınlık hissediyordu. Bir gün karsklaştırdı ve onlarla karşılaşmaya karar verdi bu iğrenç görünümüne rağmen ona iyi davranıcaklarını düşündü onların farklı olduğunu düşündü. Ama öyle olmadı birbirlerine karşı o kadar sevecen ve iyi kalpli olan bu aile Canavarı kovdular ona vurdular. Yaratık hayal kırıklığına uğramıştı. Daha sonra az daha ölmekten kurtardığı insan bile ona minnet duymadı korkup kaçtı. Frankenstein’ın Canavarı daha sonra Victor ile yüzleşirken benim gibi biri yap dedi tek istediğim bu onunla birlikte buralrdan gideriz insanalrın ayak basmadığı yerlere bir daha bizi görmezsin dedi çünkü insanlar tarafından asla sevilmeyeceğini biliyordu. Frankenstein’ın gelini o da ama kitapta böyle bir şey yaratılmıyor. Başta Victor onu ve ailesini rahat bırakıcak diye kabul ediyor ama sözünden dönüyor sonra. Çünkü onun gibi iğrenç bir varlığın aynısından yapmak felaketi iki katına çıkartmak bu bencillik olurdu. Sırf kendi ailesi ve kendisi için insanlığı tehlikeye atmak. Bir yandan haklı böyle düşünmesiyle ama yaratığı tamamlasaydı ben böyle bir şey olucağını düşünmüyordum. Canavar sözünde durup uzaklara giderdi. Sözünden dönünce artık ipler kopmuş gibi bir şey oldu ve Victor’un ailesi sevgili Elizabeth’i de öldü babasıda Canavar yüzünden.
Öleceğim. Şimdi beni bitiren acıları duymayacağım ya da tatmin olmamış, hala bastırılmamış duyguların avı olmayacağım artık. Beni var eden öldü ve bundan sonra ben de var olmadığımda, ikimizin de en ufak anısı bile hemen yok olup gidecek. Artık güneşi ya da yıldızları görmeyeceğim ya da rüzgarın yanaklarımda oynaşmasını hissetmeyeceğim. Işık, duygu ve duyu sona erecek; mutluluğu bu durumda aramalıyım. Bir iki yıl önce yazın güzel sıcağını hissettiğimde Ve yaprakların hışırtısını kuşların şakımalarını duyduğumda bunlar benim için her şey olduğunda ağlamaktan ölüyordum. Şimdiyse tek tesellim bu suçlar da kirlenmiş ve acı bir pişmanlıkla paramparça olmuş halde ölümden başka nerede bulur bulabilirim?
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.