Yine bir Sanderson kitabı ve yine hissedilenleri anlatmakta kifayetsiz kalan kelimeler. Kitabı bitirmemin üzerinden bir buçuk aydan fazla zaman geçmiş olmasına rağmen incelemeyi şimdi yazıyorum çünkü okuduklarımın etkisinin bu zamana kadar geçmeyeceğini ve anılarımın taze kalacağını çok iyi biliyordum. Yanılmadım da… Öyle bir hükümdarlık düşünün ki ölümsüz ve despot bir tanrı kral tarafından bin yıldır yönetiliyor. Bu kralın zulmü altında ezilen halk da isyan için bir fırsat kolluyor. Kelsier'in kontrolündeki ekip de ilk defa başarı umudu nispeten yüksek delice bir planı uygulamaya çalışıyor. Kitabın genel konusu aşağı yukarı böyle ve ilk bakışta çok özgün değilmiş gibi görünebilir. Gerçekten de bu hikayeyi herhangi başka bir yazar kaleme almış olsa öyle de olurdu ancak Sanderson'un farkı bu noktada devreye giriyor ve oluşturduğu dünya ve büyü sistemiyle konuyu çok sıra dışı hale getirmeyi başarıyor. Kitapla beraber hayatımıza pek çok yeni terim giriyor. İlk 100-150 sayfada bu yeni dünyaya adapte olmak bayağı zor ve yavaş oluyor ancak ondan sonra kitabı bırakıp başka bir şeyle ilgilenmek çok zor bir hale geliyor. Kelsier'e çabucak ısındım. Bu tarz hak edilmiş kibrini rahatsızlık duymadan taşıyabilen ve bunu avantaj olarak kullanabilen karakterleri seviyorum. Bir çok okurun aksine tüm sızlanmaları, çelişkileri ve iç hesaplaşmalarına rağmen Vin'i de sevmekte zorlanmadım. Bunun sebebi Robert Jordan'ı ve yazdığı güçlü feminen karakterlerin (bkz. Nynaeve ve Rand al'Thor'un kadınları) dünyasını sevmem olabilir. (Aynı şekilde Sanderson'un kitaplarını okurken onun da bir Jordan hayranı olduğunu ve onun tarzından etkilendiğini unutmamak gerekir) Bu iki karakterin dışındaki tüm çete üyeleri de iyi düşünülmüş ve oluşturulmuş sağlam karakterler. Bölüm başlarındaki alıntılar kitabın en sevdiğim kısımlarındandı. Geçmiş zamanların kahramanları ile ilgili bu tarz anekdotları okumayı her zaman sevmişimdir. Tüm okurlara tavsiyem kitap bittikten sonra bu alıntıları bir araya toplayıp yeniden okunmasıdır. Kitabın son 100-150 sayfasında Kelsier'in planının gerçekte ne olduğunu anlamaya başladığımızda kitabın umduğumuzdan çok farklı bir yöne gittiğini görüyoruz. Bu kısımda, hikayede o kadar çok ters köşe oluyor ki kitabın sonundan ne beklemeniz gerektiğini bir türlü tahmin edemiyorsunuz. Ve sonu, incelemenin başında da söylediğim gibi anlatılamayacak kadar karmaşık duygular ve yazara duyulan saygının bir misli daha artması…

Sissoylu - Son İmparatorlukBrandon Sanderson · Akılçelen Kitaplar · 20141,255 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ömer Faruk Özmen