Gönderi

Ah oğul, henüz küçücüksün. Ama sakın unutma ki: Evin de insanın da yıpranmışı yoruyor bizi. Neresine dokunsan âh ediyor, neresine dokunsan çatırdıyor. Kırmamak, incitmemek için parmak ucunda yürüyorsun da ummadığın bir anda yıkılıveriyor üzerine. Şurayı da tamir edeyim, buradaki izi de sileyim rahatlarım derken bir bakmışsın ömür geçiyor. Bir köşesinde yanık, bir köşesinde kırık. Bırak beni diyor da inatla tutuyoruz hala. Yorulduğumuzda pes edip gidiyoruz bir gün ve yanımıza kâr kalan güzel anılar, birikmiş yorgunluklar oluyor. Bazen bırakmayı bilmeli insan, yıkılmak isteyen bir evi ya da gitmek isteyen bir insanı.
··
8 görüntüleme
️️Kahve Kolik️️