Sevgili dost,
Kaç kişi kaldık birbirimize cümleler hediye eden? Kaç kişi kaldık bir mektuba bin anlam yükleyerek kalbimizin bir kuş gibi çırpınmasına kelâm yetiremeyen?
Sevgili dost,
Oysa ne güzeldir, kalbi duyguları mürekkeple yoldaş edip kağıtlara dökmek, sonra umut ve tebessümle kapatılan zarfın üzerine titreyen ellerle senin adresini yazmak, bakışların satırlarda gezinirken yüzündeki mimikleri merak etmek… Biliyor musun mektup yalnızca yazılana bir hediye değildir, mektubu yazana da en güzel hediyedir, dosta mektup yazma nasibine erişmek.
Sevgili dost,
Yorgunum, anlamaya çalışmaktan, anlatmaya çabalamaktan. İliklerime kadar yorgunum cümlelerimin içerisinde gizlediğim hüzünleri göremeyen bakışlara dünyanın en güzel hikâyelerini anlatmaya çabalamaktan. Oysa, sen olsan… Huzurun en dingin yeri olan bakışlarına baktığımda bile sıyrılmış hissederim kendimi tüm kalabalıklardan. Çünkü sen, sakin kalan yanısın ruhumun. Kavurucu sıcak sonrası gelen bir eylül esintisi, kara kış sonrası gelen ilkbahar güneşisin. Bakışların her daim benimle olsun sevgili dost “çünkü senin gözlerinde bir cennet bakışı var.”
Sevgili dost,
Sayfalarında nefes aldığım bir kitabı bitirişin ardından bu tümceleri sıralıyorum sana. Kitap, dosta yazılmış mektuplardan oluşuyordu. Bittiğinde düşündüm, bir dosttan ayrılmış gibi de üşüdüm kapağını kapatınca. Kaleme sarıldım sonra sana yazmak için, kalemin mürekkebinde ısınmak için, yüzüne tebessümler yağdırmak için.
Sevgili dost,
“gözleri yıkamalı, başka türlü görmeli” diyordu ya şair. Sence de kulak vermek gerekmiyor mu? Hatta şiirin devamına da kulak vermeli, ders almalı: “Kelimeleri yıkamalı / Kelime rüzgâr olmalı, yağmur olmalı.” İnsaniyete olan inancın yitmeye başladığında tek parmağını kullanarak kitap yazan insanları, insanlara olan kırgınlığını şiire, notaya, türküye dönüştürenleri, gözleri iltihaplanmış bir kedinin gözlerini okşayan çocukları, paltosunun iç cebinde çikolatalar saklayan babaları, dilinden duası eksik olmayan anaları, yangından kaçarken kafesteki kuşunu almayı asla unutmayan güzel kalpleri düşün. Yaşam zor ama güzel şeyler de oluyor sevgili dost.
Sevgili dost,
Bir ağaca kulak vermek sevdiğin bir şiiri dinlemek gibidir.
Ben yaşamın şükrünü en fazla ağaçlara bakarken hissederim, sırtımı yasladığım, dikeninde yaralandığım, yaprağında ağladığım, gövdesine kulağımı dayadığım, meyvesini yediğim, çocukluk hevesiyle tepelerine çıktığım tüm ağaçlara bakınca en fazla kin tutmamayı öğrendim. Ne yapılırsa yapılsın, yok edilmediği müddetçe yine bahar geldiği vakit yeşertiyor yaprağını, veriyor çiçeğini, meyvesini, esirgemiyor gölgesini..
Karartmaya gerek yok kalbini sevgili dost, bir ağaca kulak ver yeter hem gücü hem teselliyi hem de en güzel dersleri veriyor inan, sonra derin bir nefes al ve gökyüzüne bak "gökyüzü benimdir" mısrasını geçir içinden ve şükret..
Sevgili dost,
Bir güzellik yap kendine içine umutlar dolduran güzel bir müzik dinle.
youtube.com/watch?v=7JuaxXp...
.
.
.
Bizlere böyle güzel bir etkinlik hazırladığı için https://1000kitap.com/incierdem İnci Hanım'a, etkinlikten beni haberdar eden 
Emin K. Emin Bey'e teşekkürlerimi sunuyorum.
··
42 views
Bu yorum görüntülenemiyor
"Biliyor musun mektup yalnızca yazılana bir hediye değildir, mektubu yazana da en güzel hediyedir, dosta mektup yazma nasibine erişmek."
Ne kadar ince bir noktaya değinmişsiniz.O satırlar belki de en güçlü terapilerden bile daha büyük bir ferahlık verir insana...
"Karartmaya gerek yok kalbini sevgili dost, bir ağaca kulak ver yeter hem gücü hem teselliyi hem de en güzel dersleri veriyor inan, sonra derin bir nefes al ve gökyüzüne bak "gökyüzü benimdir" mısrasını geçir içinden ve şükret."
Mest oldum bu duru satırlarla, aldım nasihatinizi, başım gözüm üstüne...
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için, Allah her zaman gönlünüze inşirâh ferahlığı versin. :)
Dediğiniz gibi mektup yazana da yazılana da armağandır, güzel bir temas olmuş, tüm diğer cümleler gibi..
Bir dosta mektup yazmak nasibi; kendini dostlarıyla var eden, dostlarıyla nefes alan insanlar için büyük bir nimettir. Gönlündekini mektuba harf ederken, dostuna dostluğunu zarf etmek, dostluğunu göstermek 'ben de varım' deme adına çaba sarf etmek... hem nasiptir hem de çaba ister sevgili dost.
Hem "Kaç kişi kaldık birbirimize cümleler hediye eden? Kaç kişi kaldık bir mektuba bin anlam yükleyerek kalbimizin bir kuş gibi çırpınmasına kelâm yetiremeyen? "
'Sayfalarında dinlendiği'niz kitapla, bir ümidin varlığını dillendirdiğiniz hitapla ve gönlünüzdekileri belagetle sunduğunuz güzel mektupla iyi ki etkinliği duymuş, iyi ki etkinliğe dahil olmuşsunuz. Bu dost senfonisine güzel bir katkıda bulunup hoş bir sada bırakmış olmanızdan dolayı ben teşekkür ediyorum.
Yorumunuz için teşekkür ederim Emin Bey. :) bir dostluğun sağladığı faydayı, insana kattıklarını bir mektupla dile getirebilmişsek ne mutlu.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.