Ey Vahdet!Uçsuz bucaksız deniz,dalgalanan sensin.Onca dalgaların içinde yine görünen sensin.Kendine binlerce ,yüz binlerce çeşit isim vermişsen de gökyüzü,felekler ve bedendeki ruhlar yalnız sensin,sen!
İnsanın gözü dikkatle aleme baksa ;gökyüzüne ,billur kubbeye ,ışık saçan güneşe,yüce alemlere ,arşa ,bir de bu alçak dünyaya baksa;ardından da insanın yüzüne marifet dürbünüyle baksa,bütün bunların yaratıcısı yalnızca sensin,sen!
Sümbülde,reyhanda ,neşe ve tasada ,arslanın yürek parçalayan kükreyişinde ,bülbülün sesinde,neşe bahşeden goncada,bir gülün ruhu okşayan kokusunda,en ufak cisimde,küçük bir canlıda varolan yalnızca sensin,sen!
Bütün duygularımda,kalbim,aklım ve vicdanımda ,senin aşkının neşesiyle sarhoş olup kendimden geçtiğim zamanlarda ,sevgilinin dert ve sıkıntılarından uzak kaldığım anlarda,hasret ve ayrılıkla yanıp tutuşan,kararsız halde kalan canımda varolan sadece sensin,sen!
Sayfa 77 - Anonim yayıncılıkKitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.