Bugün de 32. Oyunumuzla devam edeceğiz...
'Mehmed Uzun' adlı yazarımızın, sevdiğiniz sözü veya deyimi veyahut şiiri de olabilir. Beraber paylaşalım... İlk söz benden...
Mehmet Uzun
Diclenin Sürgünleri (Sayfa: 430-431-432)
" Dicleyim ben
Diclenin sesi
Çok uzaklarda, sürgün ülkesinde bir inilti
Bir inilti, yabancı bir güneş altında
Şavkın altında yabancı yıldızların, yabancı bir ayın.
Seni düşünüyor.
Sen, çoktandır unuttuğum bir çobanın kavalı
Bir atın koşusu, uzaklarda kalmış bir Moğrip rüzgar misali,
Dallarını, yapraklarını, tanelerini unuttuğum bir dut ağacı,
Kokularına doyamadığım bir reyhan dalı, zambak çiçeği
Artık haber alamadığım bir turna sürüsü
Sen unutulmuş kaderim
Sen yitirilmiş aklım, hafızam
Seni düşünüyorum kayboluş ülkesinde
Seni düşünüp 'hawar' diye bağırıyorum
Hawar, ben, sen, bizler ne çok yorgun
Savaşlardan, kavgalardan,matem ve taziyelerden,
Yolculuklardan, göçlerden, darbe ve yaralarda.
Boynumuzdaki boyundurluk, el ve ayaklarımızdaki zincir,
Dilimizdeki kilit, ölümü ruhumuzun
Kalu-beladan beri süren esaretten yorgun
Kaybolmuş artık çok uzaklarda
Dicleyim ben
Diclenin sesi
Seni anlatan ses, yalnız ülke, sessiz toprak.
Ben yorgun, sen yorgun, biz yorgun
Dörtnala kalkan atlar,
Kınından çekilmiş kılıçlar
Patlayan toplar, gelip geçen ordular,
Gökyüzüne ulaşan fermanlar
Etrafı esir alan naralar
Yanan kasır ve kaleler
Kaldırılan talanlar
Şimdi hepsi yorgun yüreğinde incecik bir çığlık
Sen Nuh Nebi toprağı; dayan
Nuh peygamberin sabrıyla
Şefkatli yaratıcının kandilinin ışığıyla
Nur kara dumanın ardında, aydınlık gecenin karanlığından sonra
Sen insalığın şefkatli kadim toprağı
Neler gördün, neler duydun sen !
Gelip geçn kaç padişah, kaç kral, kaç imparator, kaç komutan, kaç paşa...
Kaç yangın, kaç tufan, kaç yıldırım
Kaç felakete şahitlik yaptın sen
Gelip geçtiler tümü
Bir sen kaldın!
Gideceğim ben, gidecğiz biz.
Kalacaksın sen Ey Adem ile Havva'nın uzak toprağı
Matemin toprağı, timsali sabır ve metanetin
Dicleyim ben
Diclenin sesi
Ataların sözüyle mırıldanan söz
Melek Tavus'un boynunda bir mercan gibi asılı
Ağzından dökülmüş, Adem ile Havva'nın
Enoş peygamberin kitabında yazılı,
Nuh tufanında güvercinin gagasına tünemiş
İnançlı İbrahim'in ruhunda yankı
Kurban İshak'ın yüreğinde korku,
Cudi'de gemii Urfa'da Halil-i Rahman
Ninovada Yunus Nebi, Harran ovasında Eyüp
Zagroslarda Zerdüşt, Latişte Müshefa Reş
Dicle, Fırat
Ben ataların sözü
Ben sözü cennetin
Cehennemin sözü
Ben bütün kök, soy, damar ve yolarda
Bütün kadim şehirlerin harabelerinde beyit
Süt çocuklarının beşiklerinde ninni
Mir çadırlarında nakış, mezar taşlarında satır
Bütün rüyalarda ses, Bütün arzularda coşku,
Sözüm ben
Söz, Dicle türküsünün sözü
Diclenin sesi
Onunla birlikte ondan çok uzak ben
Rahmet ülkesinin eşiğinde
Dicle türküsünün son sözü,
Dicleyim ben
··
19 views
Şöyle bir çevremize bakalım. Gördüğümüz nedir? Et kafalı askerî diktatörler , askerî diktatörlere taş çıkartan sivil ırkçılar ve bağnazlar, dini bağnazlığı bayrak edinmiş mollalar, dinî kitabı sadece para olan, durmadan yüzümüze gülümseyerek yalan söyleyen politikacılar, bizi kurtarmak iddiasında olup,saf ideallerimizi ve duygularımızı sömürerek, bizi bağnaz bir savunucu, kör bir propagandist hâline getirmek isteyen eğilimler... Ve yasaklar, bitip tükenmez yasaklar. Ve kan, kin, nefret, önyargı, göç, gözyaşı.
Ve son karanlık; ölüm.
Nar Çiçekleri/126
“her şeyi doğuran ilk ana
Doğa,
sonunda her şeyi koynunda uyutan son ana.”
Aşk Gibi Aydınlık Ölüm Gibi Karanlık
Mehmet Uzun
Okuyorum, duyuyorum.
Hayır, hiçbir şey değişmiyor.
Kim insanların, devirlerin değiştiğini söylüyorsa yalan söylüyor.
Her şey olduğu gibi.
Bizim zamanımızda da böyleydi.
Kan akıyordu, insanlar ölüyordu,
köyler yanıyordu, çığlıklar göğe yükseliyordu. İnsanlar kin ve nefretin içinde boğuluyordu. Aynen bugün olduğu gibi.
Mehmet Uzun
Aşk gibi Aydınlık ölüm gibi karanlık
Sayfa (312)
Kuşkusuz biliyorum, baskı altındaki
çaresiz insan, yanan ağaç kütüğüne benzer, zararı önce kendine verir.
Mehmet Uzun
"Karanlıklar içindeyiz.
Üstümüzdeki gökyüzü karanlık, sarnıçlar kurumuş, övündüğümüz dağlar kara bulutların arasında kalmış, köylerde, şehirlerde baykuşlar ötüyor, evlerimize baykuşlar tünemiş, yapayalnızız, insanlarımız bayramı, seyranı, şenliği unutmuş,
dünyanın bütün nimetlerinden mahrum kalmış zavallı insanlarımız bizi bekliyor Kevok, biz onların umuduyuz, umudu canımın içi..."
#31834420
Ömer Hayyam Dizeleri (Sayfa299)
Var mı dünyada günah işlemeyen, söyle:
Yaşanır mı hiç günah işlemeden, söyle;
Bana kötü deyip kötülük edeceksen,
İkimizin arasında ne fark kalır, söyle.
Kurmé daré ne darébe dar kurm nabe. (Diclenin Sürgünleri)
.. insan sesleri hissetmeli yüreğini seslere açmalı, düşüncelerini seslerle süslemeli ve sesten yeni sesler üretmeyi bilmeli ki unutulmuşların,
duyulmamışların sesi olabilsin.
Mehmet Uzun
İnsan belleği ancak bir yere kadar uzanabiliyor. Ondan sonra artık artık herşey karanlık.
İthaki Yayınları sayfa - 33
Kader Kuyusu
#36874706
Sayfa(13)
Kader insandan ve insanlıktan uzak bir yerde, bir hawar çığlığıyla hayatımızı örmeye başladı ve gurbette de gurbet, ülkeden çok uzak bir yerde, gaddar bir hançerin ölüm darbeleriyle aynı hayatımızı yıktı ve şimdi de, nehrimizin kıyılarında, ölüm iniltileri eşliğinde, geri kalanını yok ediyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.