Gönderi

Halil Cibran
"Yenilgi, yenilgim, yalnızlığım ve kimsesizliğim; Binlerce zaferden değerlisin benim için, Ve dünyanın tüm şanından şöhretinden daha tatlısın yüreğime. Yenilgi, yenilgim, kendime dair bilgim ve başkaldırım, Senin sayende bilirim hâlâ genç ve çevik olduğumu. Ve solmuş defnelerin tuzağına düşmek zorunda olmadığımı. Sende buldum kimsesizliği Ve kaçak ve horlanmış olmanın sevincini. Yenilgi, yenilgim, benim kıvılcım saçan kılıcım ve kalkanım. Gözlerinde okudum, Taç giymenin kölelik olduğunu Sahip olmanın alçalmak olduğunu. Sahip olmanın, bütünlüğe ulaşmak Ve olgun bir meyve gibi, Düşmek ve tüketilmek olduğunu, okudum gözlerinde. Yenilgi, yenilgim, benim yürekli eşim, Duymalısın şarkılarımı, çığlığımı, sessizliğimi. Senden başka hiç kimse bana söz edemeyecek kanat vuruşlarımdan Ve denizin gürlemesinden, Geceleri yanıp tutuşan dağlardan, Sarp ve kayalık ruhuma Yalnız sen tırmanacaksın. Yenilgi, yenilgim, benim ölmez cesaretim Sen ve ben fırtınada birlikte güleceğiz kasırgayla, Ve ikimiz, mezarlar kazacağız içimizde ölenler için, Şevkle tutunacağız güneşe, Tehlikeli olacağız!"
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.