Bu yazı bir incelemeden ziyade kitap bittiğinde bana hakim olan duyguların dışa vurumudur. Ölümünden 79 yıl sonra bile ölümü ile ilgili yazılar dahi insanı ağlatan lider olmak kolay mı? Behçet Kemal Çağlar mesela… “Fikir ölür mü? Eser ölür mü? Millet adam ölür mü? Bayrak adam ölür mü hiç? Biz bu toprağın üstünde duranlar, biz o emaneti alanlar, doğum tarihimiz kaç olursa olsun, hep birden 19 Mayıs 1919 tevellütlüyüz. Nüfus tezkerelerimizde doğum yerimiz neresi gösterilirse gösterilsin, hepimiz Dumlupınarlıyız, hepimiz Sakaryalıyız” diyordu. Nede güzel diyordu… Sen iyi ki var oldun, iyi ki bizim ATAMIZ oldun… Sana olan sevgimiz hiç bitmeyecek. Hani demiştin ya milletim beni nereye isterse oraya gömsün. yeter ki beni unutmasın. Evet ATAM bizler var oldukça milletin seni unutmayacak ve unutturmayacak. Çünkü biz seni Anıtkabire değil sinemize gömdük. Ata sevgisini bir bayrak gibi taşıyıp bizden sonrakilere devretmeye ant içtik.

Mustafa KemalYılmaz Özdil · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201814bin okunma

··

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.