Gönderi
Çok uzuunn yıllar önce "Adı Aylin" kitabı sayesinde tanıştım Ayşe Kulin ile. Çok etkilenmiştim. Ama o zamanki yaşımdan dolayı kitaptaki karekterlerden mi yoksa yazarın kaleminden mi bilemedim. Sonra arkasından "Füreyya" geldi. Yine biyografik bir roman. Onu da sevdim. Artık biliyordum ki ben de bu kalemin arkası kesilmeyecekti. O günden sonra Ayşe Kulin yazdı ben okudum. Her yeni kitabında farklı bir yönünü keşfettim. Hele ki kendi hayatını anlattığı Hüzün ve Hayat kitapları ile iyice kendisine bağımlı oldum.
2011 yılında çıkardığı "Gizli Anların Yolcusu" romanında yazar bana göre bir ilki gerçekleştirdi. Farkında olunup çok fazla gündeme getirilmeyen veya getirilmeye cekinilen bir konuyu ele aldı. Gerçi ondan sonra cesaretlenip bu konu üzerine başka yazarlarda yazmaya başladı. Kapılı kapıların önünü açtı diyelim.2012 ve 2013 yillarinda romanın devamı olan "Bora'nin Kitabı" ve "Dönüş" geldi. Beklenende buydu zaten herkes İlhami, Derya ikilisini merakla okumuştu.
Tutsak Güneş kitabı ciktiginda yazarın zirve yaptığı dönem oldugunu düşündüm. Hayallerini özgürce ve gerçeğe yakın olarak ifade etmesine hayran oldum. Buradan elde ettiği başarı ve daha anlatmak istedikleri için çıkardığı "Kanadı Kırık Kuşlar" ve "Kördüğüm" tarih, siyaset ve roman üçlemesinin en güzel örnekleriydi.
Bugün geliş hikayesini anlatmaya çalıştığım "Son" kitabı ise işte bu romanlardan gelen bazı soru işaretleri bırakan karekterlerin sonunu belirleyen bir kitap. Son üç kitabi okuyanlarin yarım ve havada kaldığına dair yapilan elestirilere cevap niteliginde Derya ve Esra'nın kalan hikayesini anlatıyor. Tabi ki yine kendi tarzıyla. Diğerlerini nasıl keyifle okuduysam yine aynı duygularla ve hızla okudum. Kitabin konusundansa hangi karekterlerin sonu olduğunu merakler edenler için de böyle bir yorum yapmak istedim. Umarım yararlı olmuştur.
·
27 views
kitapları güzlmi aş kulinin
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.