- Şeyhin birisi, dervişinden birini evlendirmeye niyetlenir. Şeyh ve dervişler, kızın evine giderler, dünür olurlar. Eve gitmeden önce Şeyh, dervişini uyarır:
- Evlat bir ömür boyu hayat arkadaşın olacak, iyi karar ver.
Neyse kız, kahve, çay getirir. Derviş pek beğenmez kızı. Dergâha dönüşte Şeyh dervişlerinden yüz metre önden gitmekte, dervişler arkadan gelmektedir. Dervişler kendi aralarında durum değerlendirmesi yaparlar.
- İhvanım, ne yaptın? Kızı beğendin mi?
- Yok sofim, beğenmedim.
- Niye, nesi vardı da beğenmedin kızı?
- Bir bacağı var, çöp gibi. Zayıf, sıska, kara kuru bir kız. Kadın dediğin, etli butlu olmalı.
O esnada yüz metre uzaktan geriye dönen Şeyh bağırarak dervişe seslenir :
- Evlat biz kız almaya geldik, kasaptan et almaya gelmedik!
Sayfa 162Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.