TONG YABGU... Devlet başsızdı! Budun aşsızdı! Kardeş, kardeşe düşmüş! Töre ise, ayağa düşmüştü! Oysa, "Devlet" "Töre" ile yaşardı... Töre Kağanla, Kağan Devletle, Millet ise yalnızca ve yalnızca "Adalet"le yaşardı... Töresiz Devlet, Devletsiz Kağan! Ve düşmeye yüz tutmuş kurt başlı bir Gök Sancak!!! Derken... Yıldırımların çaktığı, sağanakların ıslattığı, fırtınaların yıktığı ve zelzelelerin de her yeri titrettiği bir günde, bir çocuk doğdu Türkistan'da... Şaman Balamir, elindeki köslü tuğu havaya kaldırdı ve bir hamlede, doğum otağının önündeki çamurlu toprağa sapladı. Tuğun toprağa saplandığı anda, kutlu bir yiğidin gözleri açıldı acuna. Ağlamaktan öte, kükremeyi andıran tüyler ürpertici bir ses çalındı kulaklara. İşte o an, yıldırımlar göğü dövmeyi bıraktı, Sağanak yağmur, adeta bir bıçak gibi kesildi, Etrafı birbirine katan hırçın fırtına, uslu bir çocuk gibi sustu ve yer sarsıntıları da yavaşça sükut etti. Şimdi yalnızca iki şeyin sesi vardı kulaklarda: Biri doğum otağından yükselen ince bir kaplan kükreyişi... Diğeri ise Tanrı Dağları'ndan gelen, bozkurtların derin uluma sesleri... Doğan sıradan bir çocuk değil, adeta bir kaplandı, ilerde kaplanları bile dize getirecek bir Türk kaplanı... Aşina kanından gelen atalarının ruhları, sanki onu ışıktan kargılarıyla kutsamıştı. Kutlu Ötüken Ormanı, acunu dolduran gök gürültüleriyle onun gelişini muştulamıştı. Ve o gün, bozkurt ulumalarıyla uğuldayayan yeryüzündeki bütün kötü ruhlar, onun gelişi ile kaçacak delik aramışlardı... Belliydi... Evet, sezebilenler için belliydi: Devleti için us sahibi, Düşmanları için ifrit, Budunu için merhametli, Yağıları için zalim ve gaddar, Önünde diz vuranlar için huzur, güç, varlık ve dirlik; karşısına dikilenler içinse üzerelerine uğursuz bir lanet olarak çökecek kara pusatlı aydın bir kahraman... Türke kalkan başları aynı gök ekinler gibi biçecek, entrika ve oyunlarla başa çıkabilecek bir kaplan. TONG YABGU... Üzerine yürüdüğü bütün topraklar, ya ona ve milletine biat edip önünde diz vuracak, ya da kara pusatının keskin ucunda can verecekti. Gün doğusundan gün ortasına, gün ortasından gün batısına kadar her yerde Kurt Başlı Gök Sancak dikilecek ve her gün biraz daha göklere yükselecekti... Çünkü çağ, artık Türk'ün çağıydı... .............................. Usta bir kalemden çıkan "Tong Yabgu" adındaki bu sıradışı eseri kalpleri Türk, Türk diye atan herkese tavsiye ederken; bu vesile ile Türk milletine manevi hizmet yolunda, birbirinden değerli eserleri art arda vermeye devam eden, bu kitabın yazarı Sevgili Kardeşim Emrullah Özdemir'i de canı gönülden tebrik ederim.

Tong YabguEmrullah Özdemir · Panama Yayıncılık · 2018104 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasip Sarıgöz