Sanırım son zamanlarda neşter etkisi yapan bir eser oldu benim için.Kitabın içinde yer alan şahane çizimler eşi Bahadır Baruter'e ait.Okudukça nefessiz kaldım,elimde durdukça rahat edemedim;kadını alaşağı eden tüm sistemlere küfredesim geldi yeniden.Sanki Mine Söğüt tüm kadınların içindeki tonlarca ağırlıktaki kederi ve suskunluğu toplayıp denize fırlatmış ama yine de sıkıntısını yokedememişti (zaten amacı da bu değildi) kitabı bitirdiğimde.21 öykü üzerinden kadınlığın sarsıcı yanını anlatmış.Gece uykularınızı kaçıran,uyusanız da rüyalarınızda bir yerde size bakan o kadınların hayatına yolculuğu çıkıyorsunuz.Bitmiyor,kurtulamıyorsunuz o hayatlardan.Satırlara tekrar tekrar gidiyorsunuz,hapsoluyorsunuz kelimelere,bir şey yapmalı diyorsunuz ama yapacak ne kaldı elimizde diye çaresizlik içinde dalıp gidiyorsunuz işte. "geceleri ben ağır, çok ağır bir taşın altında uyurum. gündüzleri hafif, çok hafif bir yaprağın ucunda yaşarım. gece beni taş ezer. gündüz rüzgar devirir. kanadıkça kanarım. hayallerimi o yüzden kanla yazarım."

Deli Kadın HikayeleriMine Söğüt · Yapı Kredi Yayınları · 20198,8bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.