Biraz ara vermiştim Ahmet Ümit okumaya, iyi geldi uzun zaman sonra açıkçası. Fakat okuduğum iki Ahmet Ümit romanına göre biraz değişikti Bab-ı Esrar. Şems ve Mevlana hakkında bazı bileğilere sahiptim ama bu kadar geniş bilgilere sahip değildim. Bunları öğrenmiş olmaktan memnunum. Hatta Konya’ya hiç gitmemiş biri olarak Konya’ya gitmeyi aklıma koydum. Kitabı okuduğum zaman aralığı özel bir zamana, Şeb-i Arus’a denk geldi neredeyse ve bunun farkına vararak okudum kitabı. Evet beğendim ama sonunu çok eksik buldum. Sanki bazı şeyler havada kalmış gibiydi. Onun dışında kitabı beğendim, tavsiye ediyorum.