Kalk! Ey âleme, ülkü olan emirim...
Elim olmaz düşmanda, benim kaderim.
Acizlik, baş gösterirse memleketim...
Kor ateş düşer cihana, sıla hasretim.
Benim kızıl mehtabım göklerde,
Asil duruşum göğsümde amare.
Dinmez ki; içimde fırtına, Mehmed'im,
Durulmaz karşında, kurşun yüreklim!
Yüreğim bir deli, düşmez asla siperi.
Giyinmişim ruhuma , al sinemi...
Minarelerde yok ise, ezan sesi,
Salah ile toprağıma, gömün bedenimi.
Prangalar nedir bilmez, şerefli askeri...
Ruh-u revan ile sar cihan-ı âlemi...
Zalime terk etme Vatan'ı; iç, şehadet şerbeti.
Uyan; artık durma, kutla onurlu zaferi...
Göğsündeki zırhın, özgürlüğün, ebedi...
Sorarlar mı sanıyorsun, ne istediğini?
Hürriyetini nasıl kazandıysa ecdadın...
Sık; ilk kurşunu, dönme sakın geri!
Kadim TATAROĞLU