Beni Onlara Verme/ Tarık Tufan Yazarın son bir kitabı kaldı okunacak ve ben her okuduğum kitabına hayran kalıyorum. Bu kez şehrin arka sokaklarına sessizce sızıyor yazar ve orada yaşanan hayatları gözler önüne seriyor. Aslında hep hor gördüğümüz ayıpladığımız o insanların, bizim gibi insanlardan farkının olmadığını görüyoruz. Neden kötü oluyorlar nedir onları böyle kötü yapan? Yoksa sorumlusu biz kötü insanlar mı? Hiç sorduk mu neden böyle oldu bu insanlar? Onların da hayalleri vardı hemde bulutlara kadar uzanan hayaller... Ve hep mutlu olmaktı, mutlu etmekti her insanı peki ne oldu ne değişti? " Delik bir prezervatifin bu dünyaya armağanıyım," diyerek söze başlanan, gencecik bir insanın intihar mektubu desem, özetlemiş olur muyum kitabı? Kitabın en sevdiğim yanı bir çok yazar ve şairin ismini vererek biz okurlarla tanıştırması, kimler mi var? J.P. Sartre, Sezai Karakoç, Cahit Zarifoğlu, Didem Madak, Orhan Kemal, Yılmaz Güney, Birhan Keskin...daha bir çok yazar... Kitaplar ve yazarla ilgili öyle bir paragrafı var ki, şuraya bırakıyorum; " Yaşama direncin ve cesaretim artsın diye Nuri Pakdil'i, hayatın uzun uzadıya kıvrılan karanlık, tekinsiz ve rutubetli koridorlarında kapana kısılmışken kaçabilecek bir kapı bulmak için Kafka'yı okuyup, canımın yanmasına, yaramın sızlamasına daha fazla dayanamayıp ağlamak için de Tüdanya'yı, şarkılar içinden en çok"Canımdan can iste"yi dinliyorum" Ne güzel öyle değil mi? Okuduğumuz kitapların bize yol göstermesi güzelliklerle tanıştırması. Belki biz bu yazarları okurken farklı hissederiz ama tanışmış olmak ve hissettiğimiz bu duygular bizi biz yapar. Ve iyi yazarlarla tanışmak bize dokunmalarına izin vermek, iyileşmek için bir yoldur... Kitapla ve sevgiyle kalın...

Beni Onlara VermeTarık Tufan · Profil Yayıncılık · 20174,805 okunma

··

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nahif Okur