Normal ve anormal kavramları sandığımızdan çok daha ince çizgilerle ayrılır. Topluma uyum içinde yaşayan, yasalara uyup, kendisine zarar vermeden sağlıklı psikolojisini koruyarak hayatını bir şekilde idame ettiren herkes görünürde normal sıfatını alabilir. Velakin aynı zamanda hepimiz anormal olma, yani deli sıfatını alarak bir takım farklılıkları kişiliğimizde bulundurma potansiyeline gizliden gizliye sahip olduğumuzu biliriz.
'Delirmek hakkını elde bulundurmak' yazıyor İsmet Özel Amentü isimli şiirinde. Zira delilik farklı bir gerçeklikte, var olmayanı oldurma imkanı sunduğu için kişinin hakikatle arasındaki ince perdede bazen bir çıkış imkanı olabiliyor.
Şizofrengi okuyucusuna akıl hastalarının toplumdaki normal addedilen insanlardan çok da farklı olmadığını, belki de nihai sonumuzun böyle olabileceğini göstermeye çalışıyor. Ve bunu yaparken asıl delinin kim olduğunu defalarca sorgulatıyor okuyan bünyelere. Sayılarını incelerken 90 yılların o güzel havasını içinize çekmekle birlikte, deliliğin nihai bir son olmadığını ve hepimizin başına bir gün gelebileceğini kabul ederek kendi kendinize soruyorsunuz; gerçekte deli olan kim?
