Elinize sağlık Ayşe hanım. Kalbinizden gelen dayanılmaz acıyla yaptığınız ve duygularınızın belkide sadece bir kısmını anlatabildiğiniz harika bir inceleme olmuş. İncelemeyi okuduğumda o günlere gittim. Bizim kuşağın büyük bir kısmı ve ben , o acı günleri her akşam o dönemin gerçek haber kanallarından biri olan atv haber'in ( bu sözüm sadece o dönem için geçerli ) karşısına geçerek takip ederdik . O savaş ortamından haber vermek için orada , o ortamda canını tehlikeye atarak yaşayan Şerif Turgut isimli gazeteciyle kurulan telefon bağlantısından günlük haberleri alarak yaşananları işitmeye çalışırdık. Ama katliamların sadece yüzde birinden haberdar olabilirdik ancak. Her gün o acı haberleri aldıkça bir şey yapamamanın ezikliği içinde kahrolurduk. Yardıma gitmemiz imkansızdı. Camilerde Bosnalı kardeşlerimize gönderilmek üzere para toplanırdı. Herkes büyük özveriyle ve gayretle çoluğunun çocuğunun rızkını bağış olarak verirdi ki , bu yardımlar onlara bir an önce ulaşsın ve o kardeşlerimiz kendilerini savunsunlar, aç kalmasınlar, silahsız kalmasınlar diye. Ama daha sonra anlaşıldı ki maalesef bu toplanan yardımlar da , yardıma muhtaç olan Bosnalı kardeşlerimize gönderilmeyip, para toplama işini organize eden bir siyasi parti tarafından vicdansızca iç edilmişti. Bunun da davası yıllarca sürdü. o günleri yaşayanlar bunları çok iyi bilir. Onun için Bosna,, hepimizin içinde kanayan bir yaradır.
Glenn Mead'e gelince , yazarın bugüne kadar hiçbir kitabını okumadım. Fakat ''Kar Kurdu'' isimli kitabını kısa bir süre önce okumak için aldım ve sırasını bekliyor. Sizin bu incelemeniz üzerine onun okunma sırasını öne almaya karar verdim. Bu kitabı okurken yaptığınız alıntıları ilgiyle takip ettim. Dolayısıyla kitabın büyük bir oranda gerçekleri yansıttığı izlenimini edindim. İncelemenizi de okuduktan sonra ''Son Tanık '' isimli kitap da listeme dahil oldu. Tekrar tekrar ellerinize, kaleminize, yüreğinize sağlık diyorum. Selamlar.