Herkese iyi okumalar dilerim. Yine son kitabından serinin bütününü değerlendirmek istiyorum. Tüm yapılan yorumları da okudum ve genel durumun sevilen bir seri olduğunu görmeme rağmen, maalesef ki ben aynı kanaatte değilim. İlk kitapla birlikte aslında edebi ve felsefi yanı olmayan, ama iyi bir aksiyon ile güzel bir plaj kitabı olabileceğine dönük sinyaller veren seri, sonlara doğru bu tek artısını da kaybetti bana göre. Başlayınca bırakamama huyum sebebi ile serinin sonuna kadar sabrettim diyebilirim. Ayrıca sanki her an bir köşe başından Katnees çıkıp Başkan Snow'a saldıracakmış gibi hissettim sürekli. Yani garip bir şekilde, kötü bir Açlık Oyunları kopyası okuduğumu düşündüm (ki Açlık Oyunları da bana göre bir fenomen'e dönüşebilecek edebi bir başyapıt değil zira). Karakter kurgulamaları, gelişimleri, tepkileri, psikolojileri derinlikten, tutarlılıktan ve gerçekçilikten uzak buldum. Cara, Cristina, Johanna ve adını şu an hatırlamıyorum Tobias'ın annesi, ne demek istediğimin bir göstergesidir aslında. Karakter kurgusunda sadece Tris ve Tobias üzerine çalışılmış, bu net. Serinin genel kurgusunu, rüzgar nereden güçlü eserse oradan oraya savruluyormuş gibi gördüm. Sonuçta 3ncü kitap boyunca; ne okurken, ne de üzerine düşünürken, büro'nun bu deney olayına ne sebeple bu kadar takık olduğu sorusuna bir tane bile mantıklı yanıt bulabilmiş değilim. Ama her şey de bu olay üzerine inşa edilmiş. Bir kurumun, yüz yıl boyunca nesilden nesile abesle iştigal etmesinin kitaplaştırılmış hali yani bu seri. Seriyi beğenen arkadaşlarım, üzgünüm, zevkler elbette tartışılmaz, ancak ben de dürüstçe ne hissettiğimi yazmak istedim. Herkese tekrar iyi okumalar.

YandaşVeronica Roth · Artemis Yayınları · 20143,750 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Engin Örnekol