#Kitapyorum #GabrielGarciaMarquez #AnlatmakİçinYaşamak Latin Amerika rüzgarıyla başbaşa bırakıyorum sizi. Benim yorumlar kısa olmuyor. Bilenler alıştı artık. Hele ki sevdiğim kitap olunca hakkını vermeden geçmem. Onun için çıkışa en yakın yerden uzaklaşın okumak istemeyenler. Anlatmak için, yaşam denen kavganın içinde yoğrulmak gerektiğine inananlardan birisi olmuş kendisi. İşte bu kitap ta çocukluğundan, İlk gençliğine, ailesi, yaşamı, hayatına girip çıkan kadınları, okuduğu, etkilendiği ve örnek aldığı kitap ve yazarları bahsettiği, biyografiden çok romanlaşmış bambaşka bir boyutla karşımıza çıkıyor yazar. Öyle ki; bazı kitap ve yazarları okumaya başladığınız andan itibaren sizi hapseder, içine sarıp sarmalar, heyecanla sayfaları devirmeye iter. Büyük usta Yaşar Kemal gibi Aziz Nesin gibi yaşadığı coğrafya'nın ve insanlarının izlerini yansıtırken kah güldürüyor kah düşündürüyor. Bizden biri gibi yaşadığı toplumun gerek insan manzaralarını gerekse siyasetinin çalkantılı dönemlerini nakış nakış işliyor. 30 yılın çetelesini tutuyor... Kronolojiye boğup okuyucuyu sıkmıyor. Aksine tecrübelerinin sabrını ve büyüklüğünü masalsı gerçeklikle süsleyip, kurguyla bütünleştirip, gümüş tepside önümüze sunuyor. Bu da tabiki uzun zamandır yemediğiniz bir yemeğin verdiği lezzet gibi damakta tad bırakıyor . Acı tatlı hayatına ve romanlarına anlam katan bir çok olayları resmetmiş yazar. Muhafazakarlar ve Liberallerin ülkede çıkardığı kaos... Bunun yanında, en ön sırada şahit olduğu muz işçilerinin yürek burkan katliamları veeeee tabiki fantastik ailesi.... Evrensel bir dehanın alçakgönüllü bir parodisi kılığında o kadar aşk ve acıdan sonra, ardına saklandığı kalemiyle nefes alıyor, teselli oluyor. Dağınık, doğaçlama düşüncelerinin birikimlerine;zamanla da uçarı yüreğine ister istemez katılık kazandırmış. Fantastik ve de renkli bir aileye sahip olduğundan bahsetmiştim. Romanlarının efsaneleşmesine en büyük katkıyı sağlayanlarda bunlar olmuş zaten. Tam olarak 15 çocuklarmış, yeterince yiyecek olunca 30 kişiymiş gibi yer, nerede yer bulurlarsa orada oturur uyurlarmış. Büyükannesinin büyülü hikayelerini ve kalabalık akrabalarını da işleyerek ortaya cümbüş şeklinde, benimde çok çok severek okuduğum Yüzyıllık Yalnızlık çıkmış. Sevgililerinin kocaları tarafından iki kez öldürmekten son anda kurtulmuş (sayın yazarımız bayağı yaramazmış) Bu tecrübesinden de kurguladığı Kırmızı Pazartesi romanı hayat bulmuş. Kısacası acı tatlı yaşamının çözümlemesini yaparken büyük bir içtenlik ve ustalıkla yarı komik yarı ciddi dev eserleriyle hayat imzasını atıp gidiyor. Yine muhteşem keyifli yine unutulmaz bir yolculuktu. Tavsiyemdir, okumalısınız derim. Teşekkür ediyorum NOT : Hadi!!! Anlatmak İçin Yaşayalım...