Labirent,intihar girişiminin ardından hafızasını yitiren genç ve yakışıklı bir müzisyenin geçmiş ve şimdi arasındaki sancısını anlatıyor.
Eserde zaman kavramını kaybettiği için kendine yabancılaşan Boratin, aslında geçmişini unutan ,anı yaşayan ve çıkmaza giren toplum bireyleridir.
Kitapta zaman metaforu birçok kavramla anlatılmaya çalışılmış.Ayna,saat,deniz feneri,duvardaki Meryem ve İsa tablosu...Bu kavramların her biri yapbozun bir parçası gibi zamanla ilgili ipuçları veriyor.
Okuyucu eser boyunca Boratin’in geçmişi ile yüzleşmesini bekliyor fakat yazar unutmayı bir başlangıç bir kurtuluş yolu olarak görüyor.
“Her şeyi anımsamaktan korkuyorum.Azla yetinebilirim ben.Bir,iki,üç.Kendime alışabilir,az şeyle yaşayabilirim.Gerisi çok.”s.102