Evde oturmuş sohbet ediyorlardı. Makbule Hanım, ağabeysine yine kendisini mektebe göndermediği için serzenişte bulunuyordu. Mustafa Kemal, kardeşinin saçlarını çekti:
- Makbuş, Makbuş. Sen okursan mevkiimi elimden alırsın. Okumadığın halde bu kadar zekisin. Hele bir de mekteplere, Darülfünunlara gitseydin, neler yapmazdın. Zübeyde Hanım söze karışmıştı:
- Kızım gene okumuş sayılır. Cahil kalmadı ya...
Sayfa 124 - Toplumsal Dönüşüm Yayınları