Bir kez, henüz çocukken, bir adamın babasına: "Evet burası güzel bir ülke, ona bir diyeceğim yok, fakat dürüst insanlar için emniyetli hale getirilmelidir, kadın ve çocuklar için serbestçe yaşanabilecek bir ülke olmalıdır. Zenginlikleri sömürülecek bir bölge yerine, kalıp yerleşilecek bir memleket olmalıdır," demişti. "Birçokları gelip zengin oluyorlar ve sonra da çekip gidiyorlar. Ben ise kalmak, yerleşmek istiyorum. Kanuna, adalete ve evlerin kurulacağı bir yere ihtiyacımız var. Evlere diyorum, bina kastetmiyorum.
Sayfa 47Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.