··
443 görüntüleme
Bugün akışıma şöyle bir inceleme düştü : #39649250
Şimdi ben sizin yazdığınız incelemeyle yukarıda linkini verdiğim incelemeyi karşılaştırınca sizinkinin çok daha okur dostu, nitelikli ve kitap hakkında bilgi veren bir inceleme olduğunun farkına vardım. Bu kadar az beğenide kalmaması gerekiyor bu yüzden. Eğer Google'dan kitap yorumu araştıran bir okur "Sevincini Bulmak" kitabının içine girip de sizin incelemenize rastlamazsa vallahi üzülürüm. :)
Mustafa Kutlu'yu henüz okumadım fakat okuyanlar sürekli keyifli ve akıcı olduğunu söylüyor, merak etmiyor değilim. Karakter analizlerinizle, kitabın genel perspektifi ve yazarın aktarmaya çalıştıklarıyla hatta ve hatta eleştirilerinizi de yazarak oldukça açıklayıcı bir inceleme kaleme almışsınız. Bize de destek verme görevi düşer. Salt beğenidense eleştiri yapabilmeyi ben bir yetenek olarak görüyorum bu çağda...
Kaleminize sağlık.
3 önceki yanıtı göster
Merhaba, elbette ki sitedeki her incelemeyi ayrı bir renk olarak görüyorum, her yazılanın kendine göre okuru da mutlaka oluyor. Linkini verdiğiniz incelemeyi de biraz evvel siz atınca tamamen okudum. Kitabı okuyanın daha çok anlayacağı, halleşme gibi bir inceleme olmuş arkadaşınki. Biraz daha kapalı bir anlatım, kitaba dair kendi kolay ele veren bir tanıtım yok bu yüzden incelemenin, kitabı okumayan için 'okur dostu' olmaması eleştirinize katılıyorum. Arkadaşımız farklı bir tercihte bulunmuş, olabilir tabi ki. Bu bir yol sonuçta.
Genelde ele aldığım kitabı; yazarına ve esere dair bilgi verme, hiç okumayana da fikir edinme konusunda yardımcı olma ya da merakı artırmayı ön planda tutarak incelemelerimi yazmaya çalışıyorum. Tabi arada kendi duygu, düşünce ve eleştirilerimi de katıyorum. Bunu yaparken yazarını ne kadar sevsem de elden geldiğince hakkaniyetlli davranmaya çalışıyorum. Yani sevgide de övgüde de eleştiride de ölçülü ve gerçekçi olmak. Böylelikle sonraki zamanda kitaba dair yazdıklarıma dönüp baktığımda, kitapla ilgili detayı unutmuş olsam da yazdıklarım bana hatırlama konusunda epey yardımcı oluyor. Bu da benim tercih ettiğim, başka bir yol. Bunu uzun uzun yazma nedenim de faydasını gördüğüm bir yol olması. Bu konuda henüz tam karar verememiş arkadaşlara da tavsiye edebilirim bu yolu.
İlginiz, söyledikleriniz ve desteğiniz için çok teşekkür ediyor, verimli okumalar diliyorum.
Mustafa Kutlu'nun 4 kitabını okudum. En aklımda kalan Hayat Güzeldir isimli hikaye kitabı. İnsanın içine baharı her sayfada getiren, hoş bir kitaptı. Daha fazla ilgilenmem gerektiğini düşünürüm hep. Kutlu incelemeleri bu yüzden değerli. Bu kitabını okur muyum bilmem ama bu kitaba tıklayacaklar için değerli bir inceleme olmuş. Ölçülü eleştiri örneği bir yazı bu. Kaleminize ve emeğinize sağlık.
1 önceki yanıtı göster
Mustafa Kutlu kitapları dili ve samimiyeti sebebiyle kolay okunan kitaplar. Ama Kutlu'nun kendisi eleştirmeyi seviyor. Metin aralarında eleştiriler var aslında hep. Gelenekçi-mukaddesatçı taraftan hayatı görüyor ama bulunduğu tarafa da eleştiriler yapmaktan kendini alıkoymuyor. Yani aslında gördüğünü, düşündüğünü açıkça söylemekten, eleştirmekten, hikâye etmekten hoşlanıyor. Henüz bir tane deneme kitabını okudum ancak o sayede bile onu ve fikirlerini anlama konusunda yol aldığımı düşünüyorum. Bu kitabında dahi, cümlesi cümlesine deneme kitabındaki kalıp ve fikirleri hikâyesine giydirdiğini gördüm. Bu yüzden eğer Kutlu'ya devam etme fikriniz varsa bir tane deneme kitabını okumanızı tavsiye edebilirim. Mesela: Vatan Yahut İnternet.
Sözleriniz için teşekkür ediyorum.
3 sonraki yanıtı göster
#38894359
Eseri okurken sizin incelemenizde geçen "roman olma" bahsi geldi hatrıma. Bu şekilde bir düşünce doğdu aklımda. Siz ne dersiniz?
Evet hikâyeye daha çok uyuyor bence de ama ucundan hikâye, uzun hikâye (novella) diyebilirim çünkü romana çok benzeyen özellikleri var (gerek karakter yoğunluğu gerekse uzunluğu). Bence roman olmasına mani olan en önemli şey derinliği, biraz daha derinliği olsa o zaman roman olabilirdi.
Doğrudur, Kutlu modernizmi çok sevmiyor, tavrını daha çok gelenekselden yana koyuyor. Kültürümüze de romanın girişi epey geçtir bildiğiniz gibi. O zamana kadar bizde yaygın olan şifahi kültür, sözlü yalın anlatımdır. Maniler, türküler, fıkralar, vs. halk arasında yaygındır. M.Kutlu da halk öykülerini halk ağzıyla anlatmayı seviyor. Hatta bir söyleşisinde, kahvede oturarak hikâyeler yazdığını, arkadaki o seslerin de hikâyelerini besleyen doğal bir fon olduğunu, eğer çok okunuyorsa da bunu hikâyelerin samimi olmasına borçlu olduğunu söylüyor.
Bir de bu öykü özelinde Kutlu'nun öykülerinde de yaptığı genel çözümlemelerdendir; karakterleri sonunda tekrardan başlayacaksa, genelde öze döner, toprağa döner, köyden yeni bir hayata yeniden başlayarak tutunur. Bu çözümlemeler de, tarım kültürü, mahalle ruhu, iktisat-kanaat ekonomisi ve sakin şehir anlayışını savunan Kutlu görüş ve felsefesini oldukça destekler niteliktedir.
Teşekkürler katkınız için, umarım cevabım okumanızı tamamlayıcı nitelikte olmuştur :)
Çok teşekkür ederim. Cümleyi okuduğumda "Neden roman değildir? " diye detaylı düşünmedim. Sadece "modern insan- roman" ilişkisi üzerinden yorum yaptım. Bir de artık biz de kentten yeniden taşraya dönmeye başladık gibi. Son zamanlarda insanlar "nefes almak" için yaz aylarını bağlı bahçeli yerlerde geçiyor. Bu çoğu zaman mecazi anlamda kullanılıyor olsa da gerçek manada da nefes almak için dönüşler var. Kutlu bu dönüşü daha erken fark edip, olması gerektiğini düşündüğü şekilde kaleme almış gibi görünüyor.
Kaleminize sağlık. Tekrardan çok teşekkürler... :)
İncelemede de dediğim gibi Kutlu'yu anlamanın en iyi yolu deneme kitaplarından birini okumak, orada belirli fikirlerini bolca işliyor, hem de aynı cümlelerle o fikirleri öykülerine taşıdığını görüyorsunuz.
Rica ederim, iyi okumalar... :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.