Anadolu hepimize hınç, şüphe ve güvensizlikle bakıyor. Yüz binlerce çocuğunu memesinden sökerek alıp götürdüğümüz bu anaya, şimdi kendimizi ve pişmanlığımızı getiriyoruz istasyonda bir kadın durmuş, gelene geçene:
- Benim Ahmed'i gördünüz mü? diyor. Hangi Ahmed'i? Yüz bin Ahmed'in hangisini? Yırtık basmasının altından kolunu çıkararak, trenin gideceği yolun, İstanbul yolunun aksini gösteriyor:
- Bu tarafa gitmişti, diyor. O tarafa? Aden'e mi, Medine'ye mi, Kanal'a mı, Sarıkamış'a mı, Bağdat'a mı?
Ahmed'ini buz mu, kum mu, su mu, skorpit yarası mı, tifüs biti mi yedi? Eğer hepsinden kurtulmuşsa, Ahmed'ini görsen, ona da soracaksın:
- Ahmed'imi gördün mü?
Hayır... Hiçbirimiz Ahmed'ini görmedik. Fakat Ahmed'in her şeyi gördü. Allah'ın Muhammed'e bile anlatamadığı cehennemi gördü.
Şimdi Anadolu'ya, batıdan, doğudan, sağdan, soldan bütün rüzgârlar bozgun haykırışarak esiyor. Anadolu, demiryoluna, şoseye, han ve çeşme başlarına inip çömelmiş, oğlunu arıyor.
Vagonlar, arabalar, kamyonlar, hepsi, ondan, Anadolu'dan utanır gibi, hepsi İstanbul'a doğru, perdelerini kapamış, gizli ve çabuk geçiyor. Anadolu Ahmed'ini soruyor. Ahmed, o daha dün bir kurşun istifinden daha ucuzlaşan Ahmed, şimdi onun pahasını kanadını kısmış, tırnaklarını büzmüş, bize dimdik bakan ana kartalın gözlerinde okuyoruz.
Ahmed'i ne için harcadığımızı bir söyleyebilsek, onunla ne kazandığımızı bir anaya anlatabilsek, onu övündürecek bir haber verebilsek... Fakat biz Ahmed'i kumarda kaybettik!
Sayfa 104Kitabı okudu
··
168 görüntüleme
Biz binlerce Ahmet'i hiç uğruna kaybettik....Hala da kaybediyoruz...Ve erkek evlat yetiştiren bir anne olarak her ölüm haberine ciğerim yanarak bakıyorum.Hiç bir dava hiç bir evladın ölümünü haklı yapmaz.Hiç bir anneye bunu yapamazsın ,yapmamalısın...Masalar da karar alanlar , koltukları ya da egoları yüzünden ülkeleri savaşlara sürüklerken bir de kendi çocuklarını o savaşın ortasında düşünebilseler keşke..
Söyleyecek o kadar çok şey var ki... söylesen olmuyor, sussan hiç olmuyor. Mehmetlerimizi, Ahmetlerimizi kumarda kaybediyoruz, kaybetmeye devam ediyoruz.
Aynı zamanda okuduk kitabı tam bu paragrafı paylaşacakken siz paylaştınız.En çok etkilendiğim bölümüdür kitabın.
Evet... bu bölüm beni de çok etkiledi.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.