1917 Şubat-Mart aylarında Çarlığın devrilmesinden sonra işçi ve köylülerin kaybedecek zamanlarının olmadığı gergin bir süreç başladı. Emekçi halk kitleleri geçici hükümeti düşman olarak görüyorlardı. Bu nedenle, devrimci yöntemlerle haklarını elde etmek için bir an bile duraksamadılar: Önce 8 saatlik iş günü hakkı, sonra da toprağın yanı sıra üretim ve tüketim araçlarına sahip olma hakkı. Bunlar olup biterken, Komünist Parti kendini mükemmel şekilde örgütlenmiş bir müttefik olarak sundu. Parti'nin bu ittifak içerisinde kendi asıl amaçları için çalıştığı doğrudur, fakat kitleler bunu bilmiyorlardı, gördükleri yegâne gerçek Komünist Parti'nin onlarla birlikte kapitalist rejime karşı mücadele veriyor olmasıydı. Bu parti, örgütünün bütün gücünü, tüm politik ve örgütsel tecrübesini, en iyi militanlarını işçi sınıfının kalbine ve orduya doğru yöneltti. Parti, baskı altındaki işçilerin yakıcı sorunlarıyla demagojik bir şekilde oynadı; köylülerin toprak, işçilerin de gönüllü çalışma hakkındaki sloganlarını kavrayarak bütün gücünü kitleleri kendi parti sloganları etrafında toplamaya harcadı ve emekçi halkı koalisyon hükümeti ile nihai bir çatışmaya götürdü. Günbegün, işçi sınıfı saflarına kayan Komünist Parti, işçilerle beraber burjuvaziye karşı yorulmak bilmeyen bir mücadele yürüttü ve bu mücadele Ekim günlerine kadar sürdü. Bundan dolayıdır ki, Büyük Rusya işçilerinin kendi devrimci mücadelelerinde, Partilileri enerji dolu mücadele arkadaşları olarak görmeye alışmaları gayet doğaldır. Bunların yanı sıra Rus işçi sınıfının hemen hemen hiçbir devrimci örgütünün olmaması -örgütsel açıdan bakıldığında işçi sınıfı dağınıktı- partinin yönetim işlerini kolayca ele geçirmesine olanak sağladı. Ve Petrograd ve Moskova işçi sınıfı koalisyon hükümetini devirdiğinde iktidar kolayca devrimin liderleri olan Bolşeviklerin eline geçti.
Bundan sonra, Komünist Parti, tüm enerjisini yıkılmaz bir iktidarın örgütlenmesine ve ülkenin çeşitli yerlerinde devrimin temel hedeflerine doğrudan eylemle ulaşmaya çalışan emekçi işçi ve köylü kitle hareketlerinin tasfiyesine yöneltti. Ekim öncesi dönemde elde ettiği muazzam nüfuz sayesinde, parti bu yeni misyonunda büyük zorluklarla karşılaşmadan başarılı oldu. Komünist Parti'nin, iktidarı ele geçirmesinin hemen ardından, işçilerin kendi işyerlerinde eşitlik temelinde üretime başlama girişimlerinin ilk adımlarını, pek çok kere engellemek ya da bastırmak zorunda kaldığı bir gerçektir. İtaatsizliklerinden ve devlet iktidarının onayına ihtiyaç duymaksızın çeşitli· girişimlerde bulunmalarından dolayı, birçok köyün Komünist iktidar tarafından yağmalandığı, binlerce köylünün katledildiği bir gerçektir. Moskova ve diğer bazı şehirlerde, Komünist Parti'nin 1918 Nisan'ında anarşist örgütleri, daha sonra da sol Sosyalist Devrimcilerin örgütlerini tasfiye etmek üzere top ve makinalı tüfek kullanmak zorunda kaldığı ve böylece sola karşı iç savaş başlattığı da bir gerçektir. Ancak genelde Büyük Rusya işçilerinin Ekim'den sonra Bolşevizm'e duyduğu kesin güven sayesinde, ki kısa süren bir güvendi bu, Bolşevikler kitlelere hakim olmakta, işçi ve köylülerin devriminin sürekliliğini durdurmakta ve onun yerine Parti'nin hükümet kararlarını hayata geçirmekte kolayca ve hızla başarılı oldular. Bu ise Rusya'daki devrimin sonu oldu.
Sayfa 36
·
30 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.