Yılın son günleri, yapılmaya çalışılan yılbaşı organizasyonu, tesadüfen konusu açılan ilkokul anıları, kitaplığı düzeltirken bulunan eski mektuplar, kartpostallar, kar yağacak mı yoksa yağmayacak mı derken bir baktım ki elimde bu kitap. Yazım ve imla olarak hiç bir sorun göremedim. Güzel tasarlanmış bir kitap olmuş. Çeviri konusunda bazı şüphelerim var. Sadece bazı noktalarda karışıklık hissine kapıldım. Bazen resim önce mektup sonra verilmişti. Bazen de mektup önce resim sonra verilmişti. Tek gözümü tırmalayan nokta mektuplarda aynı cümlelerden sıkça bulunmasıydı. Resimlere doya doya bakıp yeniden okumaya geri dönebiliyorsunuz. Ancak sonda bir çevirmen notu var ki oraya sonra geleceğim. 1920 ile 1943 yılları arasında çocuklarına Noel Baba adıyla kaleme aldığı mektuplar ve resimler yer alıyor kitapta. Bazıları eksik olduğu için arada ufak bir kopma olmuş. Tolkien’in kendi el yazısıyla ve renkli mürekkeplerle yaptığı çalışmaları görmek çok güzeldi. Hem orijinal metin hem de çeviri mevcuttu içerisinde. Açıkçası bazı el yazılarını okumak çok güç ama resimler bir harika. Belki de ben böyle çizimleri çok sevdiğim için beğeniyorum, bilemiyorum. Kitaptan birkaç görsel aşağıda paylaşacağım. Okurken kendimi sobanın başında geçirdiğim çocukluk günlerine götürdü biraz. Bunun payının elbetteki Noel Baba’yla bir alakası yok. Mektup olmalarının ise payı büyük. Çocukken kartpostal ve mektup çok yazardım ya da yazdırırdım. Okurken bir yandan da kendi çocukluğumu düşündüğümden bir noktaya takılıp kaldım. Seksenlerin sonu doksanların başı gibi kırmızı kalem bile lüks sayılıyordu. Tükenmez kalemler bildiğiniz bakkal kalemlerinden halliceydi. Renkli kalem ise yok denecek kadar azdı. Mektupların renkli mürekkeplerle yazılması sebebiyle bu nokta dikkatimi çekti. Mutlaka o tarihlerde de vardır ama öyle kolay ulaşılabilecek bir şey değildi bunlar. Varsa yoksa siyah veya lacivert mürekkep. Hatta bazen lacivert bile zor bulunurdu. Tahminim resimlerin de mürekkeple yapıldığına dair. Bir babanın çocukları için -belki biraz da kendisi için- bu kadar detaylı çalışması ve yılmadan 23 sene boyunca buna devam etmesi takdir edilesi. Büyük emek, zaman ve özen gerektiren bir şey. Mektupların içerikleri genelde Kuzey Kutbu’ndaki Noel Baba’nın Kutup Ayısı ve zaman zaman onlara katılanların yaşadığı maceralar, çocukların hediyeleri ve dünyada olup bitenleri anlatıyor. İşte bu noktada kitabın son sayfasındaki çevirmen notuna geliyoruz. Son mektuptan sonra bir anda günümüz dünyasına dönmenin verdiği hüzün varken üzerimde kısmen değiştirilen, bilinçli bir şekilde atlanan noktaların olduğu açıklama hoşnutsuzluk yarattı. Acaba atlanmasaydı böyle keyifli bir okuma olur muydu? Bunu bilemiyorum ama yine de o noktaların es geçilmesini istemezdim. Yazarı doğru olarak tanımak, çocuklarına tam olarak nasıl yaklaştığını görmek isterdim. Mademki bu kısımlar yok sayıldı bari bunları en başında bilseydim daha iyiydi, dedim. Son sayfada böyle bir açıklama hoşuma gitmedi çünkü kafama takıldı. Acaba Tolkien o atlanan kısımlarda tam olarak ne demişti? Düşüncesizce tekrarlanan dinsel bir ön yargı neydi? Yayınevinin böyle bir karara varması da bir ön yargı değil miydi? Bu kararı biz okuyucular verseydik daha iyi değil miydi? Okuyarak kendi fikirlerimi edinmeye çok önem veren bir insanımdır. Toplumun yüzde 99.99’u bir kitabı, filmi vs. beğense bile ben kendim izleyerek beğenip beğenmeyeceğime karar vermek isterim.

Noel Baba'dan MektuplarJ. R. R. Tolkien · Okuyan Us Yayınları · 2005139 okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Agape