Aşk;
Menzili perdelenmiş bir kalbe yürümekti.
Adımlarımdan inanç düşer,
Aşk hikâyem bu;
Hem kimeneydi...
S'onsuzlukla buluşana dek!
Hiç yorulmadan,
İnandıklarımla kat ettim.
Yolculuk umudum bu;
Hem kimeneydi...
K'ağıda sığdıramadığım hikayemi,
Dişli tarakla ayıkladım...
Sisli cümlelerim bu;
Hem kimeneydi...
Sonu olmayan satır aralarından,
pul pul döküldü acılar...
Sancımdan düşen bu;
Hem kimeneydi...
Şimdi;
Hiç elenmemiş duyguların itirafındayım,
Sırtımdan döküyorum gerçekleri,
Yıkamışım bu;
Hem kimeneydi...
// Yusef Masadow //