Gönderi
Kitapta 5 farklı masal yer alıyor. Diğer masallar gibi olduğunu düşünmeyin. M.Ruhi Şirin bu kitabı romana yakın fantastik masal olarak değerlendiriyor, çok da haklı.
Cahit Zarifoğlu bu eserleri ne kadar çocuklar için yazmış olsa da ilk okuyucuları büyükler olduğu gibi, masal olarak ifade ettiği türü de tam olarak masal çerçevesinde kalmış değildir. Ama yine de genel olarak eserleri masal olarak kabul görülüyor. Ben de öyle ifade edeceğim.
Kitap adını içerisinde yer alan ilk masaldan alıyor. Sonrasında Dünyanın En Vahşi Hayvanı, Tilki ve Aslan, Kırmızı Gözlü Kara Yılan, Çın Çın Yılancıklar adlı masallar yer alıyor.
En beğendiklerim Motorlukuş ve Dünyanın En Vahşi Hayvanı oldu. Fakat diğerlerin de bunların çok altında kaldığu söylenemez.
Motorlukuş’ta teknolojiye olan bağımlılık, doymak bilmeyen, az ile yetinmeyen çağımıza bir eleştiri var. Kitap her ne kadar bundan bir 30 yıl öncesinde yazılmış olsa da Zarifoğlu’nun kitapları/anlatıları asla eskimiyor, kolaylıkla günümüze uyarlayabiliyoruz.
Dünyanın En Vahşi Hayvanı sizce kimdir? diye sorsam sanırım hayvanlara ve insanlara şu dönemde yaptıkları ile birçok kişi direk insanoğlu der. Nitekim de kitapta da öyle. Tabi insanın verdiği bir zararı anlatmıyor, sadece kendisiyle yüzleştiriyor.
Çocuklarıyla hayvanat bahçesine giden ve orada bir kafesin içinde üzerinde “Dünyanın En Vahşi Hayvanı” yazan ayna ile karşılaşan ve kendilerini/insanlığı sorgulayan bir aile anlatılıyor.
Tilki ve Aslan...
Yöneticiliği esnasında yiyip içip oturan ve zamanla da yağ bağlayan Aslan’ın kendine gelmesi adına çıktığı bir seyahat ve burada karşılaştığı insan anne/oğul. Ve Aslan’ın onlardan aldığı “ öğütü: Denetle sürekli yüreğini, eğer bir gün kibir görürsen bırak her şeyi ve çöle bırak kendini.
Çın Çın Yılancıklar.. Annesini dinlemeyip insanoğlunı görmek isteyen, görünce de onun iyi bir varlık olduğunu düşünüp kendini gösteren ve sonrasında annesinin ne kadar haklı olduğunu başına yediği taşla anlayan bir yılancığın hikayesi. Bu masalı okurken biraz bocaladım. Masaldaki çocuğun yılan ona zarar vermemişken taşla karşılık vermesine bozulurken, ben de olsam refleks olarak elbette aynısını yapardım dedim... Yazar burada elbette insanoğlunun sadece yılana değil, bütün hayvanlara, tabiata verdiği zararı üstelik kötülük görmeden zarar vermeye endeksli olduğunu anlatıyor ama somut düşünmeden de edemedim.
Lafın kısası okuyun, okutun... Çocukların alt mesajı alması elbette beklenemez ama yüzeysel okurken bile eğlenecekleri, mutlaka bir şeyler kapacakları bu eserleri ne kadar erken tanırlarsa o kadar iyi olacaktır. Biz büyükler bile muhakkak her okuyuşumuzda farklı bir nokta yakalayacağızdır.
·
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.