Düşerken/Tarık Tufan Türkan Şoray ve Kadir İnanır'ın baş rollerini paylaştığı, Türk filmi tadında yazılmış bir kitap. Çok fazla yormadan bir solukta okunabilecek bir eser. Şimdi gelelim eleştirime, yazarın kitaplarını okudum ve ilk defa bu kitabında anlatıcı karmaşası yaşadım. Ne yapmaya çalışmış anlamak mümkün değil, kendi kendime o kadar çok söyledim ki, yahu bir karar ver arkadaş dedim durdum. Bir çok anlatıcıya yer verip ben her şekilde anlatırım mı demek istemiş neyse ben çözemedim. Kitap ilk sayfalardan itibaren çarpıcı bir konuyla başlayarak bir şok etkisi yarattı bende. Konu itibariyle işin içerisine birde erkeğin aldatması girince, eh dedim tam sinir olmalık bir kitap. Ve öyle de oldu adama kıza kıza halim takatim kalmadı. İlerleyen sayfalarda birde ne görsem, olaylar hiç de benim sandığım gibi değilmiş, kimseyi anlamadan dinlemeden yargılamak doğru değilmiş ve adama bu defa acıdım diyebilirim. Kitap bir yol öyküsü aslında iki insanın delice bir cesaretle çıktıkları, nasıl olur düşünmeden akıl mantık dışı bir başlangıçtı onlarınki. Belki de başlangıçtan çok sondur kim bilir. Kitap konusu itibariyle, bu kadar da olurmu dedirtti bana. Sanki çok da mümkün olmayacak olaylar gibi geldi. Aslında olaydan çok bu kadar iyi adamlar iyi insanlar kaldı mı günümüzde, sorusu aslında kendime sorduğum. O kadar çirkinleştik ki insanlar olarak bırakın normal hayatı kitaplar da bile iyi insana rastlasak şüphe eder olduk, hemen böyle insan yoktur diyoruz. Yaşar Kemal'in çok sevdiğim bir sözü var;“O iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler. Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık.” Umudum tükenmiş değil ve elbet o iyi insanlar daha yürekli ve daha cesur olup biz buradayız diyecekler... Kitabı okuyun ya da okumayın siz bilirsiniz. Okumazsanız bir şey kaybetmez, okursanız bir şey kazanmazsınız. Kitapla ve sevgiyle kalın...