...Yanımda yürüyordun Milena, düşün, sen benim yanımda yürüdü... Bu kadar imkansızken, bu kadar inanmazken bazı şeyler, hiçbir şeyden vazgeçmeyip aynı duygularla hemen hemen hergün mektup yazmak... Şimdiki zamanda bırak mektup yazmayı arkanı döndüğünde başkalarına koşan insanlar var. Şu söz tekrar tekrar aklıma geliyor "eskiler mi güzeldi? eskiden mi güzeldik?..." Franz Kafka 'nın okuduğum ilk kitabıydı ve yine bir yazarın duygularına hayran kaldım . Aslında bu kitabı okurken çok netlikle okuyamadım kafam hep bulanıktı. Kendimle alakalı bir sebep den dolayı kendimi kitaba veremedim tam. O yüzden kitabı okuma sürem baya uzadı. Ama sonunda bitirdim. Sevmeyi hislerini mektuplara dökmesi kimi zaman cevap alamamasına rağmen pes etmeyip yazması... Kendisinin de dediği gibi " Ne kadar da kolay yazılıyor: seninle yaptığım kısa bir gezinti. Bu kadar kolay olduğu için insan utançtan yazı yazmayı bırakmalı... Bende o yüzden çok fazla dile getiremiyorum onların hislerini sevgilerini antamıyorum. Daha geniş çaplı incelemek isterdim ama kafam dolu olduğu için zorlamıyorum biraz kendimi toparlamam lazım galiba... Sevdiğim iki alıntı yı bırakıyorum:) Syf:191 Ve seni seviyorum budala, tıpkı denizin, dibindeki minik çakıltaşını sevdiği gibi, ben de aynı öyle kaplıyorum seni sevgimle... Syf:135 Hayat beceriksizce hazırlanmış bir ziyafettir, insan sabırsızca aperatifleri beklerken, fırından çıkan ana yemek sessiz sedasız gelip geçmiştir bile, insan kendini buna göre hazırlamalı... Gerçektende öyle insan bazı şeylere takılı kaldığında onlarla uğraşırken hayatının şansını kaçırabiliyor. O yüzden çok fazla ayrıntılara takılmadan hayatı yaşamalıyız. Önümüzdeki güzellikleri görmemiz dileğiyle... Keyifli Okumalar...

Milena'ya MektuplarFranz Kafka · İndigo Yayınları · 201854,6bin okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ferda ŞAHİNER ÖZCEVİZ