Gönderi
=Spoiler içerebilir=
Novella bile kabul edilebilecek 140 sayfalık bu kısa roman bir solukta okundu ve bitti.
Yazar, romanın geçtiği dönem olarak Amerika'nın Kore'de girdiği temeli ideolojik ve hala kimin kazandığı meçhul olan bir savaşı anlatırken ön planda Amerika içinde yaşayan Yahudi bir gencin ergenlikten yetişkinliğe geçerken yaşadığı korkularını, ailesi ile olan çatışmalarını, savaşa gidip ölmemek için o günlerin gerek şartı olan okulda başarıyı yaşamak için verdiği gayreti anlatırken aslında Amerikan toplumunun bir eleştirisini de yapmış. Amerikan ideolojisinin o dönemdeki korkulu rüyası Komünizm'den korumak için gelenekleri olan bir taşra üniversitesinin öğrenciler üzerinde uyguladığı geleneksel ve dini baskıların çocuklarda yarattığı negatif etkiyle patlama yaratması aslında tüm toplum üzerinde oluşması muhtemel bir isyanın mesajını vermiş.
Romanın yukarıda anlatamaya çalıştığım arka planının önünde hikayenin kahramanı Marcus'un ebeveynleri olan ilişkisinin ve özellikle babanın, evladının yaşadığı korkuların özellikle gençliğe geçiş dönüşümünü yaşadığı o riskli dönemde kendisi üzerinde oluşturduğu olumsuzluk da çok çarpıcı biçimde verilmiş. Öyle ki bence romanın kırılma noktası ya da mesajın asıl verildiği cümle, "Ben babam olmuştum" itirafını yaptığı noktaydı.
Romanı inceleyen bir diğer okurun dediği gibi, korkuların bulaşıcı olması, babasının yaşadığı korkuların Marcus'a geçmesi, dolayısıyla toplumun yaşadığı korkuların yani komünizm korkusunun her kesime hatta ülkenin tamamına yayılacağı ana temasını; yan temayı da da savaş korkusu ve savaşa gidip ölme tedirginliğinin insan ruhunda yarattığı fırtınalar olarak gördüm diyebilirim.
Romandan bana kalanlar bunlar. Okuma etkinliği yapıp üzerinde uzun uzun konuşulabilecek bir roman olarak seçilebilir diye düşünüyorum.
·
53 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.