Savruluyoruz, yaprak hışırtılarını duyuyorsunuz değil mi? Size bir sır vereyim mi ? Üzerinde düşünülüp kafa yorulmuş bir durum değil ama " ne hissettiğinizin cok az insan dışında pek kimsenin umrunda olmadığını bilmenizi isterim."
Uzunca anlatışlar biten çaylar, ocağa konulup altı açılan çaydanlıklar , esmesin diye kapatılan pencereler, ayağın üşümesin diye verilen terlikler, dökülen gözyaşları... Bunlar birer yanılgı.
Etrafa daha anlamlı bakmaya başladım ve pek az yoruluyorum insanlardan. Çayı üzerinde dumanı tüterken içmek daha keyif veriyor insanlardan. Ayarlanan buluşmalar değil de, ayarlanmamış aniden denk gelmeler, ayak üstü sohbetler daha samimî geliyor.
Savruluyoruz, eskiyoruz, yıpranıyoruz.
Ama hala ayaktayız. Bizi yorduysa ne yordu biliyor musunuz dostlar; aynı dünyada olduğumuz, aynı imtihana tabiî tutulduğumuz insanlardan derdimize derman olmasını beklemek yordu ..
Oysa ki " Allah'ın her şeye şahit olması yetmez mi?"
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.