KAHVELERDE DAVET..
Bu şekilde ilmi hazırlık döneminden sonra bunu pratik olarak ortaya koymak dönemi gelmişti. ben onlara bu çalışmaya kahvelerde başlamayı teklif ettim. bu teklifimi oldukça garip karşıladılar, hatta hayrete düştüler ve dediler ki;
-kahve sahipleri buna müsade etmez, karşı çıkarlar. çünkü bu, işlerini aksatacaktır. üstelik kahvelerde oturanların pek çoğu, içinde bulundukları hale devam eden ve başka birşeye iltifat etmeyen tiplerdir. onlar için öğüt dinlemekten daha ağır bir şey de olamaz. böyle bir topluluğa nasıl söz anlatabiliriz ?
....
bu konu etrafındaki tartışmalarımız uzayınca onlara dedim ki;
- bu konu da yapacağımızı denedikten sonra kararımızı vermiyoruz.?
bunu kabullendiler ve salahaddin alanı'ndan başlayarak hz.Aişe alanı'nın baş taraflarında bulunan kahveleri dolaşarak tülün mahallelerinde yaygın bulunan kahvelere geçtik, sonunda el-cebel yoluyla selame caddesine vardık. o gece her biri 5 ila 10 dakika süren 20 ayrı konuşma yaptığımızı sanıyorum.
dinleyicilerin uyanıklığı hayret edilecek gibiydi. konuşmaları dikkatle dinliyor ve arzu ile kulak kabartıyorlardı. Kahve sahipleri ise konuşmanın başında durumu bir parça garip karşılıyor, daha sonra ise devam edilmesini istiyorlardı. Bu kimseler, konuşmadan sonra mutlaka birşey içmemizi istiyor veya birşey istememiz için bize ısrar ediyorlardı. biz ise onlara vaktin dar olduğunu söylüyor, zamanımızı Allah'a adadığımızı bildiriyor ve başka bir işle harcamak istemediğimizi anlatıyorduk. Bu ise, onlara son derece etki ediyordu. Çünkü Allah teala'nın gönderdiği her peygamberin ilk parolası,
DE Kİ; ''BEN SİZDEN HİÇBİR ÜCRET İSTEMİYORUM'' (EN'AM/90)
şeklindedir....
Sayfa 69
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.