Kendi çalışmam dilerim okursunuz :) Yorumlarınızı merak ediyorum
Olmadık yerde durup düşüncelere daldım sorun yaratan bir şey yokken,bir şey aramaya başladım bir aitsizlik aykırılık vardı sanki. Olmadık zamanlarda alıştım hiç alışık olmadığım durumlara belki de yaradılışımda vardı bunca inkar ettiğim şeyler. Aralığın 8 inde bir gece vakti başlamıştı içimdeki sızlanmalar daha o zamanlar neyin derdinde olduğumu bilmeden gündelik işlerimle her zamanki gibi haşir neşirken. O geceki sızlanmaların bir doğum sancısı olduğu yılların bana kazandırdıklarıyla anladım. Bir doğuş diyorum çünkü hayatım o günden sonra şekillenmişti. Daha eşine rastlanılmamış bir duyguyu kendimde hissedince kendimin ne kadar eşsiz bir mahluk olduğunu çok sonra öğrendim. Havale geçirmiştim. O gece bir yokluğun kıyısında hissediyordum oracıkta hani beyaz ışık dedikleri yer var ya işte tam sınırdaydım ve o beyaz ışığa zorla koşturuluyordum. Dönüp arkana bakmana bile izin vermiyorlardı. O anda sanki bir maraton koşuşunda gibi hissettim bir volkandan esen dehşet verici bir rüzgar alabildiğince savuruyordu beni ötelere. Neyse ki orada bilincim halen yerindeydi ki sımsıkı tutunabildim hayata ama birinin o bilincime dokunduğunu hissettim hiç yoktan hem de. Yalvarış veya yakarışsız bir dokunuştu. Sanırım işte orada ilahi iradenin varlığını hissettim. O volkanın esintisine siper eden bir koca çınar ve alabildiğine ihtişamlı gölgesi sardı her tarafımı. Az önceki cehennem azabına bir tam zıt bir bebek yüzünü okşayan ince bir yel sardı etrafımı maratonun birincisi olduğumu orada anladım işte bir şeyi kendi iradem dışında başardığımı fark ettim. Peki ne kadar sürecek ti ki bu zafer? Hem neyin zaferiydi demeye kalmadan uykumdan süratle kalktım ve gecenin alacakaranlığını derin bir iç geçirmeyle böldüm.
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.