Ve birden gördüm. İçimden yüklesen çığlığı zorlukla bastırdım. Elimle ağzımı kapattığımı fark ettim.
Buradaydı işte. Elimdeydi. Sararmış bir nota kağıdına, hala solmamış olan çini mürekkeple yazılmıştı. Ve üstünde şunlar yazıyordu:
“Serenade für Nadia”
Maximilian Wagner
Gözlerimi yumdum, içimden evrenin bütün tanrılarına, bütün ilahi güçlere teşekkür ettim.