Seriyi 2 günde okudum. Gerçekten güzel bir seriydi. Değişik, alışılmışın dışında bir konusu vardı. Yazar Grishalar'ı kurgulayarak ayrı bir evren oluşturmuş. Siz de okurken kendinizi bu evrenin içinde buluyorsunuz. ≈Spoiler≈ Aleksander ve Alina shipliyordum ben. Hep iyi çocukla biten mutlu sonlardan, kötü çocukla biten mutlu sonlara geçiş olsun istedim. Olmadı. Buna baya üzüldüm açıkçası. Karanlıklar Efendisi son nefesini verirken Alina ile aralarında geçen konuşma... Beni bitirdi. Birbirlerine aralarındaki bağ vasıtasıyla yaptıkları ziyaretler aynı derecede favori sahnelerimdendir. Sonunda kimsenin onları tanımaması da olmadı. Çünkü ben de böyle bir güç olsaydı (sonradan gitse bile) tanınmak isterdim. İlgi görmek, kurtarıcı olarak benimsenmek. Alina ve Malyen böyle bir hayat istemediler, garipsemedim desem yalan olur. Nikolai'yi de biriyle everseydik iyi olacaktı gözüm arkada kaldı böyle olunca Kapanışı "Forever Aleksander" diyerek yapıyorum. Elveda Grishalar! Beni bu seriyle tanıştıran Derya Sevim'e teşekkürler.