İnsanlar birbirlerinin sadece ekmeğiyle değil ruhuyla da,biri diğerini hissederek,tahayyül ederek beslenirdi;aksi takdirde ne düşünecek,nerede harcayacaklardı güven dolu,hassas yaşam güçlerini,üzüntülerini dağıtmayı nereden öğrenip de avunacaklardı,nerede öleceklerdi fark edilmeden..Sırf kendini tahayyül ederek yaşayan her insan kısa zamanda ruhunu kestirip bitirir,yoksullukların en kötüsünde tükenir,kederden çıldırarak can verirdi.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.